Ze rijden door

Auteur: Punter
Uitvoering: Paperback
Genre: Verhalen

Prijs: € 17 ,50
Verzending: Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd: Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

De jongen in Ze rijden door beleeft alledaagse avonturen. Maar toch ook weer niet, want ze hebben stuk voor stuk iets bijzonders. Daardoor konden ze in de herinnering blijven voortleven en zijn ze in dit boek terecht gekomen. Wat er bijzonder is, dat verschilt telkens weer. Soms komt het doordat de jongen, aarzelend dat wel, de puberteit betreedt. Dan weer heeft het te maken met de tijd waarin de verhalen zich afspelen, eind jaren ‘60, begin jaren ‘70. Hij was toen jong, ziet u. Maar u weet hoe spannend, grappig, verwarrend en tragisch dat kan zijn. Nou ja, met de tragiek valt het nog mee. U herkent het wel. U hebt zelf waarschijnlijk net zulke avonturen beleefd.

Over de auteur

"Ik ben in 1955 geboren en getogen in een dorp in de Betuwe. Inmiddels woon ik in Den Haag, ben getrouwd en vader van twee kinderen. Ik werk voor de kost, ben geïnteresseerd in geschiedenis en speel graag snooker. En ik schrijf. Onder andere over dingen die ik zelf heb meegemaakt, toen ik jong was. Dat is begonnen toen ik me afvroeg hoe het komt dat sommige momenten uit je leven je zo goed bijblijven."

Productinformatie

ISBN: 9789460897085 / 978-94-608-9708-5
Uitgeverij: Boekscout
Verschijning: 17-09-2010
Taal: Nederlands

Genre: Verhalen

Uitvoering: Paperback
Pagina's: 58
Formaat: 12,5 x 20 cm
Illustraties: Nee

Inkijk

Links Er zijn verkiezingen binnenkort. Op school wordt flink gediscussieerd. Het gaat over Vietnam, en kernwapens, en de Derde Wereld, en over het fascisme (dat is weer in opkomst, echt waar), en over het milieu, en over een democratische maatschappij (want wat we nu hebben deugt van geen kant). Iedereen is natuurlijk links. Ik ook. Ik heb m'n haar al een beetje lang laten groeien. Links is modern, rechts is ouderwets. Over een paar jaar is rechts helemaal verdwenen, denk ik. Op school hoor je niemand die zegt dat ie voor de VVD of de KVP is of zo. Wel de PvdA natuurlijk, of de CPN. In onze partij, van thuis bedoel ik, de ARP dus, zijn tegenwoordig ook best linkse mensen hoor. Maar of dat ook echt meetelt weet ik eigenlijk niet. Het haalt in elk geval niet bij de PSP. Die zijn pacifistisch en socialistisch, kun je nagaan. Ze hebben een affiche met een koe en een naakte vrouw. Ontwapenend, staat erop. Het maakt indruk. Pauze. We staan op het schoolplein met een groepje. Het gaat weer over politiek. ‘Bas is ook PSP’, hoor ik één van de jongens zeggen. Bas!?, denk ik. Bas is gewoon, aardig en hij heeft geen eens lang haar. Eigenlijk dacht ik dat hij misschien ook wel ARP of zo... "t Is toch echt zo’, zegt dezelfde jongen. ‘Maar dat affiche mocht ie niet voor het raam hangen van z'n vader. Die is SGP.’ De jongens lachen, vanwege de SGP. Maar ik denk ineens: Goedzo, vader van Bas. Vreemd.