Ik heb het boek gelezen, en ik moet zeggen een echte aanrader!! bravo ik ben al benieuwd naar een eventueel volgend boek!
Samenvatting
De twee pubers Michael en Charlotte wonen samen met hun moeders aan de Belgische kust. De moeders waren vroeger schoolvriendinnen en raken weer in contact met elkaar. Niet zoveel later spreken ze af bij Michaels huis. Michael wordt op slag verliefd op dochter Charlotte. De liefde blijkt wederzijds. Weken en weken brengen ze met elkaar door, en besluiten ze samen op vakantie te gaan. Hun liefde gaat diep en hoe jong ze ook zijn; ze weten dat hun liefde nooit over gaat. Maar helaas duren mooie liedjes niet lang. De moeders krijgen ruzie en Michael en Charlotte mogen elkaar beslist nooit meer zien... Hoe moet dat nu?
Over de auteur
"Ik ben geboren in het jaar 1990. Ik woon juist buiten de stad Maastricht, nog heel dicht tegen Lanaken aan waar ik ben opgegroeid. Mijn voorkeur van boeken gaat grotendeels uit naar romantiek. Het lezen van boeken heeft mij geïnspireerd om zelf een boek te gaan schrijven. Het merendeels heb ik geschreven op de zeedijk, met een lekker glaasje Sangria en wat inspiratie voor twee. Ik studeer voor tolk Arabisch, wat zeker geen makkelijke studie is maar wel een leuke. In mijn vrije tijd hou ik me graag bezig met mijn schrijfwerk."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461760098 / 978-94-617-6009-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 25-02-2011
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 118
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Marie ging even wat wandelen en dan straks ging ze even terug naar het ziekenhuis, Michael wilde mee.
Maar moest eigenlijk van moeder nog een beetje doorwerken aan zijn huiswerk.
"Laat mij maar even alleen zijn bij mijn dochter, jij mag overmorgen komen als je van school komt, als ze thuis is ten minste."
Marie verdween en zij bleven thuis.
Het minste wat Michael deed, dacht hij aan zijn lieve Charlotte.
Michael legde zich op zijn bed, met een foto van haar.
Plots begin hij gewoon te wenen, moeder hoorde hem snikken tot in de woonkamer.
"Maar Michael alles komt toch in orde."
"Ik weet het mama, maar ik mis haar, ik ben nu hier en zij daar in het ziekenhuis."
Marie pakte hem goed vast.
"Ach zoon, woensdag is ze terug thuis weet je wat, morgen na de school gaan we kijken voor een cadeautje voor woensdag en dan gaan we samen naar haar."
"Oké, dat is goed, dat doen we."
Truus liet haar even alleen, en Michael werd al wat kalmer.
De volgende ochtend toen Michael op school aankwam, had hij steun van iedereen, ook van diegene waarmee hij nooit optrok.
Michael kon er wel zijn gedachten niet bij houden, maar dat begrepen sommige leerkrachten wel. Alleen die van Frans niet, maar ja, die had geen leven, dachten sommigen soms.
Michael was ook blij dat het toen middagpauze was.
Het liefste van al wilde hij nu naar Charlotte toe gaan, maar ja hij moest wachten tot morgen middag.
Ineens ging zijn gsm af. Hij herkende het nummer niet maar nam toch op.
"Hallo."
"Dag lieve schat."
"Lieverd, o ik blij je te horen, hoe is het met jou, heb je nog veel pijn?"