Wel heel jammer dat er zoveel in gevloekt wordt, maar het idee is wel leuk.
Samenvatting
De werkelijkheid is soms absurder dan de fantasie. Maar wat gebeurt er als de werkelijkheid met fantasie nog absurder wordt gemaakt? Dan zit je opeens met handschoenen aan in bad, wordt met haarlak een helm gemaakt, wat vooral om vier uur in de nacht niet handig blijkt. Dan zijn er cd-spelers die grommen, operazangers die gillen en mannen die opeens erg graag Kees willen heten. Mijn verhalen zijn bizar, melancholiek, sneu, hard, lief maar vooral herkenbaar. Sommige verhalen had ik graag verzonnen, sommige verhalen had ik graag mee willen maken.
Over de auteur
"Ik ben opgegroeid in Lage-Zwaluwe in een familie van verhalenvertellers. Mijn ouders leerden me het bijzondere te zien in normale situaties en dat is de basis gaan vormen van mijn verhalen. Want schrijven heb ik altijd gedaan, van dweperige pubergedichten in mijn tienerjaren tot aan mijn huidige columnachtige verhalen. Het zijn deze verhalen die nu zijn gebundeld in dit eerste boek. Daarnaast schrijf ik columns en komt er dit jaar een toneelstuk van mij op de planken. Momenteel woon en werk ik in Breda."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461761095 / 978-94-617-6109-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 08-04-2011
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Diversen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 72
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"Nou en!"
Wat nou "nou en?", denk ik verstoord.
"Nou en", schalt Grote Roerganger met een zelfvoldane grijns op die rotkop van hem nog een keer de zaal in. Zijn mantra, zijn oplossing voor alle kwellende vragen in het leven. Werkelijk op van alles toe te passen. Ik ben bang voor de tandarts... Nou en!
Mijn man neukt zich suf op zijn secretaresse... Nou en!
In Birma zijn 50.000 doden gevallen door een overstroming. Of een aardbeving. Of was dat nou in China... maakt het uit want... Nou en! Hé, dat relativeert lekker weg.
"Jij daar", en hij priemt een vinger in mijn richting "waar zou jij 'Nou en' tegen willen zeggen? Laat het maar komen, gooi het er maar uit."
Mijn cursusleider is een enorme eikel. Denk ik.
Ik word een beetje misselijk. Waarschijnlijk zijn mijn chakra’s enorm aan het lekken, moeten mijn verstopte energiebanen spiritueel gedotterd worden, is er kortsluiting opgetreden in mijn zen-systeem en lijdt mijn open mind aan dwangmatige claustrofobie. Bij de eerste de beste pauze doe ik wat ik nog nooit heb gedaan, ik glip het gebouw uit en verwelkom juichend mijn ochtendhumeur, dat deze dag gelukkig heeft overleefd. Ik vloek hardvochtig als de trein op tijd vertrekt, ik snauw mezelf naar een zitplaats en kijk verheerlijkt nors en chagrijnig de coupé door. Kutterde kut kut kut. En mijn licht latent aanwezig schuldgevoel over mijn vroegtijdige vertrek? ... Dat yinyang ik met een hard blaffend 'Nou en!' het niets in. Toch nog iets geleerd.
Reviews (4)
Ik moest hard lachen (wat niet vaak gebeurd), zag het voor me. Ben wel benieuwd of dit verhaal er een is die je graag had verzonnen of die je graag had meegemaakt.
niet alleen een heel leuk boek, maar ook mooi! de schrijfster is humoristisch, doorleefd, intelligent en chaotisch. Ik dacht een boekje voor "af en toe een verhaaltje" te hebben gekocht, maar het was er een van "in een adem"
Wat een mooie en leuke verhaaltjes om te lezen. Ik heb bij sommige verhaaltjes hardop moet lachen omdat de geschetste situaties zo lekker herkenbaar waren. Mevrouw Baggerman weet hoe ze de lezer mee kan slepen in het verhaal.