Realistische, onbevangen en uitermate humoristische en lachwekkende benadering van de dagelijkse werkelijkheid. Een echte aanrader voor een ieder met gevoel voor zwarte en cynische humor!
Samenvatting
1965, een willekeurig jaar waarin Jacco 'Cobi' Treebusch ter wereld kwam. Zonder enige kennis van zaken, zonder gebruiksaanwijzing voor het leven. Uitgerust met een bovengemiddeld stel hersens zou Jacco de wereld gaan verkennen op zijn eigen typerende wijze. Een heldere en onbevangen kijk op de realiteit. 'Miljarden sterren en planeten, en ik moest nu juist hier terechtkomen!' Een hilarisch, cynisch en humoristisch relaas is het resultaat. Het blijkt dat de mens maar wat aanrommelt, in een krankzinnige wereld waarin de essentie van het bestaan volledig is zoekgeraakt. In hoeverre zal de lezer zich in dit boekje herkennen?
Over de auteur
"Ik ben geboren in 1965 te Den Haag. 'Selfmade' en kritisch levensbeschouwer. Naar aardse maatstaven ben ik 'hoogbegaafd' en als gevolg daarvan stronteigenwijs, tegendraads en niet te beïnvloeden. Nagenoeg onmogelijk in de omgang en dus logischerwijs en weloverwogen alleenstaande. Wel ben ik onvoorwaardelijk bevriend met de liefste meid van de wereld, Linda, en mijn hond, Tommie. De reden waarom ik dit boek geschreven heb? Ik zit al jaren in 'jullie wereld', nu gun ik jullie een kijkje in de mijne."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461761101 / 978-94-617-6110-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 08-04-2011
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 344
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"Zo Jacco, hoe is het met je? Ik mag toch 'Jacco' zeggen hè?", begon ze ijsbrekend. Ik keek haar aan, constateerde in haar ooghoeken een mengeling van teveel aan eiwitafzetting en een flinke kluit mascara. Het gestolde groen aan de binnenkant van haar linker neusvleugel doorbrak de toch al dubieuze aangezichtssymmetrie. De vellen in haar nek vertoonden overeenkomsten met de accordeon van Johnny Meijer. Van achter haar oren warrelden de vlokjes roos als in een winterlandschap van Schelfhout naar benee om vervolgens lieflijk het bureaublad te bedekken. En christene zielen, wat stonk ze uit d'r smoel!
Reviews (3)
Moeilijk doorheen te komen, naar mijn smaak allemaal iets te pessimistisch.
Geweldig en uiterst humoristisch 'spijker op de kop' geschreven relaas. Van begin tot eind gelachen met soms ook een traan. Een aanrader voor een ieder met zwarte humor en (zelf)spot.