Zelden een boek zo snel uitgelezen als dit boek. In het begin een beetje verwarrend, maar eenmaal je de link doorhebt tussen cursief en niet-cursief leest het boek vanzelf. Prachtig stukje literatuur!!!
Samenvatting
Marius is een beschadigde jongen die door het leven gehard is. Zijn vader had hem al van kindsbeen af duidelijk gemaakt dat hij totaal geen interesse voor hem had. Zijn moeder, de constante zuil in zijn aards bestaan, komt door een dom auto-ongeval, om het leven. Terwijl zij hem net beloofd had dat zij hem nooit zou verlaten! Kan Marius dit verlies aan?
Over de auteur
"Ik geloof dat, wat je ook probeert, je het 'lot' niet kunt ontlopen. Zelf ben ik een enorme voorstander van het leven in het moment en proberen te genieten van de dingen die het leven je aanreikt elke dag. Hoe subtiel die ook zijn. Met dit boek probeer ik mensen duidelijk te maken dat angst een slechte raadgever is."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461761804 / 978-94-617-6180-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 06-05-2011
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 94
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"Blijf eraf, straks bloedt het."
Straks bloedt het, straks bloedt het, raast het door mijn hoofd. Is dat het enige wat er nu gezegd kan worden? Is er dan echt niks meer te zeggen?
Ik ben 15, zit hier in een veel te strak kostuum waar ik overal jeuk van krijg, met een das aan die om het nog zachtjes uit te drukken afschuwelijk is. Met net gepoetste knellende schoenen naast mijn grootmoeder en mijn grootvader. Op de eerste rij nog wel. Achter de urne van mijn moeder die pontificaal op een tafel in het midden van de kerk staat, geflankeerd door een klein onbenullig bloemstuk en een foto van haar. En het enige wat men op dit moment kan zeggen is ‘straks bloedt het.’
De razernij in mijn hoofd is bijna niet te stoppen.
Hallo, nieuwsflash, mijn moeder is dood. Dood hè. Begrijp je? Dood, ze is er niet meer. Dus dat beetje bloed dat hier op de ‘heilige grond’ verspild zal worden door klein Afrika, gaat er nog wel bij kunnen zeker. Denk je ook niet? Of zie ik dat met mijn kinderlijke geest weer helemaal fout?
Maar ik adem diep, langzaam, sluit mijn ogen ondertussen en zwijg. Dit vergeef ik mijn moeder nooit!
Reviews
Zondagochtend. Met een houterige kop rol ik uit het bed. Gisteren zijn onze vrienden op bezoek geweest en zoals het Bourgondiërs betaamt, gaat dat gepaard met de nodige spijs en drank.
De geur van verse croissants en koffie overvalt me als ik de keuken binnenkom. Na het ontbijt op het terras bekijk ik het boek dat we van Pieter en Mieke hebben gekregen: 'Korst.'
Mijn eerste gedachten zijn: als de cover verspreekt wat de inhoud te bieden heeft dan ziet het er goed uit.
Het blijkt het debuut te zijn van Carine Laenen. Goed, Eco en Claus waren ook niet onmiddellijk de grootmeesters. Tenslotte moet men ergens beginnen.
Ik sla het boek open en neem nog een stevige slok van mijn koffie. (hopend dat daarmee het bedwelmende effect van het teveel aan druivensap van de voorbije nacht verdwijnt)
Ik neem me voor enkele bladzijden te lezen en denk al aan een heerlijke douche.
Bladzijde drie, aha... leuk! Verder lezen... verrassend! Verder lezen... intrigerend! Verder lezen... einde! Prachtig verhaal! Toegegeven, aan stijl en vormgeving valt altijd wel te sleutelen, maar dit beschouw ik toch als een klein literair werkje. Als ze in die richting verder gaat verwacht ik nog grootser van haar. Can't wait!
Proficiat mevrouw Laenen
De geur van verse croissants en koffie overvalt me als ik de keuken binnenkom. Na het ontbijt op het terras bekijk ik het boek dat we van Pieter en Mieke hebben gekregen: 'Korst.'
Mijn eerste gedachten zijn: als de cover verspreekt wat de inhoud te bieden heeft dan ziet het er goed uit.
Het blijkt het debuut te zijn van Carine Laenen. Goed, Eco en Claus waren ook niet onmiddellijk de grootmeesters. Tenslotte moet men ergens beginnen.
Ik sla het boek open en neem nog een stevige slok van mijn koffie. (hopend dat daarmee het bedwelmende effect van het teveel aan druivensap van de voorbije nacht verdwijnt)
Ik neem me voor enkele bladzijden te lezen en denk al aan een heerlijke douche.
Bladzijde drie, aha... leuk! Verder lezen... verrassend! Verder lezen... intrigerend! Verder lezen... einde! Prachtig verhaal! Toegegeven, aan stijl en vormgeving valt altijd wel te sleutelen, maar dit beschouw ik toch als een klein literair werkje. Als ze in die richting verder gaat verwacht ik nog grootser van haar. Can't wait!
Proficiat mevrouw Laenen