vlot leesbaar
Samenvatting
Jan van Houten en Klaas van der Berg. Twee buurjongens van 16 jaar. Ze werken alle twee bij boer ter Steeg, waar ook hun vaders werken. De jongens voelen al meteen de druk van de Duitsers. Hun vaders moeten onderduiken. De jongens maken een schuilhut op het land van de boer en beleven vele avonturen die zich afspelen in Nederland en in België. Zo komen ze in een verzetsgroep en komen ze in contact met twee Duitse majoors en hun leider. Zelf moeten ze ook gaan onderduiken, totdat ze gevangen genomen worden. Hoe moet het nu? Komt er dan nooit een einde aan die oorlog?
Over de auteur
"Ik ben in het eerste jaar van de tweede wereldoorlog geboren. Ik werkte tot aan mijn pensionering als timmerman. In die tijd ben ik ook getrouwd en heb ik 3 kinderen en 6 kleinkinderen gekregen. Naast mijn werk als timmerman waren ik en mijn vrouw ook kostersechtpaar van de Gereformeerde Kerk in Balk. Tijdens het wachten in de avonduren had ik tijd genoeg om over vroeger na te denken en hier over te schrijven. Hierdoor is mijn eerste boek Dorpsjongens in oorlogstijd ontstaan."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461762009 / 978-94-617-6200-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 20-05-2011
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 334
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Die avond horen de jongens weer vliegtuigen aankomen. Ze vergeten hun dobber en kijken naar de lucht maar zien niets.
Maar dan ziet Klaas de vliegtuigen heel laag aankomen. "Kijk Jan, daar komen ze aan, maar dat zijn er wel vijftig of meer en kijk eens wat een grote er bij zijn."
"Wij kunnen het vissen wel vergeten Klaas", zegt Jan. "Want nu die vliegtuigen over komen wil mijn moeder dat ik thuis ben."
De jongens halen de hengels uit het water en gaan naar huis. Ze steken een hand op naar de zoon van hun boer en willen verder lopen, maar zien dan dat de boer hun wenkt om te komen. Als ze bij de boer zijn, zegt deze dat ze niet meer zo laat buiten moeten zijn. Het is heel gevaarlijk met die vliegtuigen, want stel dat ze een bom laten vallen of dat er een gevecht is tussen twee vliegtuigen, je weet nooit wat er kan gebeuren.
"Ja boer, we gaan snel naar huis, tot morgen boer en welterusten."
"Ja jullie ook jongens."
"Kijk Klaas, daar in de verte zie je de zeedijk, daar kunnen we zaterdagmiddag wel even gaan kijken. Dan kun je de vliegtuigen nog mooier aan zien komen."
"Maar Jan, dat is toch gevaarlijk, de boer zei toch dat het gevaarlijk was met al die vliegtuigen? Nee, dat moeten we maar niet doen, de vijand is vast heel gevaarlijk."
"Kijk onze moeders staan al op ons te wachten, als er maar niets is gebeurd." Maar gelukkig is dat niet het geval, ze staan alleen maar even te praten over het wel en wee van een aankomende oorlog. Ze wensen elkaar welterusten en gaan dan naar bed.