’t Overvalt je
Leven na een overval

Als je slachtoffer bent geworden van een overval of geweldsdelict, staat je wereld op zijn kop. Voor deze nieuwe situatie in je leven bestaat geen handleiding en je bent nieuwsgierig hoe andere mensen met zo’n situatie omgaan. Dianne Bleeker heeft het verhaal van zeven mensen, ervaringsdeskundigen, opgeschreven. Zeven verschillende situaties waarin duidelijk wordt wat er met je kan gebeuren als je geconfronteerd wordt met een gewelddadige situatie. Het boek is bedoeld voor lotgenoten en hun omgeving, voor herkenning om daarmee erkenning te krijgen voor de situatie waarin ze zijn beland. Ook voor hulpverleners kan dit boek informatief en ondersteunend zijn.

"Ik ondersteun sinds 1992 mensen die slachtoffer zijn geworden van een overval. Geraakt door de verhalen en situaties waarin deze slachtoffers soms belanden, ligt dit werk mij na aan het hart. Het geeft me veel voldoening om te zien hoe slachtoffers na verloop van tijd de draad van het leven weer op kunnen pakken. Een veel gestelde vraag in de praktijk krijgt antwoord: lezen hoe anderen met een overval of geweldsdelict omgaan."

Volgens de politie waren het professionele overvallers, omdat ze niets tegen elkaar hebben gezegd, alleen tegen mij werd gesproken. Alleen die drie woorden: overval, snel en geld. Op dat moment heb ik echt gedacht dat het met mij gebeurd zou kunnen zijn, als er niet voldoende geld zou zijn of als het niet gelukt was om de kluis te openen. Je weet niet wat er in hun hoofd om gaat. Ik heb me altijd wel verdiept in wat er tijdens een overval gebeurt. Omdat ik als ondernemer rekening heb gehouden met het feit dat het risico van een overval altijd aanwezig is. Het kan je gewoon een keer overkomen. Ik heb daar ook cursussen voor gevolgd, om te leren hoe ik zo goed mogelijk met dit soort situaties om zou kunnen gaan. Daarom heb ik ook gedaan wat de mannen van mij vroegen, om er zo snel mogelijk van af te zijn. Even het vechten, maar toen ik door had wat er gaande was heb ik meegewerkt. Zij komen voor het geld, als ze dat hebben zijn ze weer weg. "Na een paar dagen herinnerde ik me steeds een verhaal wat mijn vader me ooit verteld had. In de oorlog waren in ons dorp twee jongens door Duitse soldaten meegenomen. Ze hadden op een bepaalde plaats achter de dijk een kuil moeten graven. Daar moesten ze op hun knieën voor gaan zitten en werden vervolgens door de soldaten met een pistool in hun nek doodgeschoten. Ze hadden hun eigen graf gegraven. Dat verhaal kwam dus een paar dagen na de overval steeds in mijn herinnering, daar werd ik ‘s nachts wakker van. Ik besefte dat het mij ook had kunnen overkomen: zittend op je knieën, dood door een nekschot. En daar werd ik ‘s nachts wakker van, badend in het zweet."