Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Mama mist mij
In strijd met Jeugdzorg

Auteur

Cindy van der Hoek

Uitvoering
Paperback
Reviews
6 reviews
Prijs
18 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Wat doet het met een moeder als haar twee kinderen uit huis geplaatst worden door een beslissing van hogeraf? Je hebt als vader of moeder eigenlijk geen andere keuze dan te vechten voor je kind, want het hoort bij je, hij of zij is een deel van jou. Om dan je kinderen weer terug te krijgen, om uit die juridische stroming te komen, is een lang en zwaar gevecht. In het op waarheid gebasseerde verhaal Mama mist mij gaat een jonge moeder in strijd met Jeugdzorg. Ze beschrijft in dagboekvorm over haar gevoelens ten gevolge van de strijd die gestreden moet worden.

Over de auteur

"Ik ben geboren in Amsterdam (1990), momenteel woonachtig in Rotterdam. Ik ben van jongs af aan al bezig met schrijven. Ik was als kind een echte boekenwurm en dat is nooit veranderd. Door verschillende gebeurtenissen in mijn leven ben ik erg gemotiveerd om mijn droom, om schrijfster te worden, te verwezenlijken. Mama mist mij is mijn debuut."

Productinformatie

ISBN
9789461765420 / 978-94-617-6542-0
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
21-10-2011
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
80
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Vrijdag 2 januari 2009 De kinderen worden eindelijk overgeplaatst naar een pleeggezin. Ze waren in het Magma-team echt niet gelukkig en ze kregen niet de aandacht die ze nodig hadden. Natuurlijk had ik ze liever thuis gehad, maar aangezien dat onmogelijk en ondenkbaar schijnt te zijn, is dit de beste oplossing. Demy heeft aangegeven graag naar de kerk te gaan op zondag, dus daar wordt rekening mee gehouden. Voor Harley is het ook beter, die heeft gewoon zijn eigen plekkie nodig en niet de onzekerheid die er bij het Magma-team wél was. Toch vraag ik me af hoe het nu gaat lopen. Ze krijgen toch een soort van nieuwe ouders aangewezen, en ik moet daar ook mee leren omgaan... Dat een andere vrouw voor mijn kindjes zorgt. Het is een heel raar gevoel. Maandag 16 februari 2009 De situatie wordt steeds uitzichtlozer. De kinderen komen niet naar huis, en nu wil Jeugdzorg er ook nog eens voor zorgen dat ze de voogdij in handen krijgen. Ik ben echt heel erg boos, en wil eigenlijk alleen maar de hele dag janken. Ze hebben me alles al afgenomen en nu willen ze ook nog eens de voogdij. Heb ik dadelijk überhaupt nog iets over mijn kinderen te zeggen? En op het moment dat ik de voogdij niet meer heb, waar heb ik dan recht op? Ik ben extreem in de war en iedereen moet het ontgelden. Ik ben niet te genieten, ik snauw iedereen af en word boos als ze met me meeleven. Maar ik betwijfel of iemand er enigszins een idee van heeft wat er in mij om gaat.

Reviews (6)

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Geschreven door renata koesharto op 27-10-2011
dit is inderdaad een pakkend onderwerp, aangezien ik hiermee zelf heb gestreden.
Het boek zou me zeker aanspreken te lezen, alhoewel ik twijfel me sterk te houden me niet mee te laten sleuren in de stroom der verleden tijd.


Geschreven door op 29-10-2011
goed om te lezen hoe jeugdzorg met kinderen en hun ouders omgaan voor mij een tranentrekker omdat ik als oma weet wat ze moeten doorstaan
Geschreven door gerdine op 29-10-2011
Het is een tranen trekkend boek met oog op de werkelijkheid. Jaarlijks zijn 100de gezinnen de dupe van valse raporten van jeugdzorg. En dit boek laat de buitenwereld zien of een stukje beleven van wat het met een moeder en kinderen doet op het moment dat ze zulke onmenselijke besluiten nemen. Denk dat er weinig andere boeken zijn die het gevoel van een moeder kinderen en naaste zo fijn verwoord zijn als in dit boek. Mijn complimenten aan de schrijfster van dit boek.
Geschreven door Thaïsa op 18-11-2011
dit boek moet de kerstman mij cadeau doen!!
Geschreven door kees gerwers op 09-12-2011
Het onderwerp pakkend, maar nu gaat het hier voornamelijk over een moeder. Is er geen vader die de zelfde pijnen draagt? En wie is in het verhaal het slachtoffer, moeder of kind. Want de kinderen maken dit ook mee!
Geschreven door Cindy op 13-03-2012
Natuurlijk zijn er vaders die dezelfde pijn hebben. En vast ook genoeg stiefvaders. Het gaat hier niet om geslachtsdiscriminatie, ik ben er van uit gegaan dat de gevoelens die moeder heeft, automatisch ook voor een vader kunnen gelden. En ik heb het verhaal gebaseerd op een waargebeurd verhaal en dat is dus in dit geval een moeder. En in dit soort verhalen zijn altijd de kinderen slachtoffer. Bedankt voor de reacties en feedback!