Het doet me denken aan die oude misdaad boekjes, die nu weer uitgegeven worden door Hard Case Crime, met een eenvoudig plot maar een onheilspellende herkenbaarheid die vlot wegleest. Ik had wel een beetje moeite met sommige passages in 'De drang', waarbij niet duidelijk was wie nou wat zei en er warrig werd gevochten. Toch vond ik het spannend leesvoer en een duistere weg richting hebzucht en verlangen. Goed gedaan Frans!
Samenvatting
De droom: Een man met narcistische trekjes en een fascinatie voor mummies doet er alles aan om zijn droom te verwezenlijken. Moord. Verraad. Intimidatie. Nergens deinst hij voor terug.
De drang: Een meisje wordt vermoord. Jaren later gaan drie jonge mensen glaasje draaien op de plaats delict. Zal de gruwelijke waarheid boven water komen?
Kortom; de donkerste kanten van de mens komen voor in deze verhalen, maar gelukkig bestaat er ook nog zoiets als vriendschap, menselijkheid en opoffering.
Over de auteur
"Ik ben getrouwd en vader van een zoontje. Na 13 jaar in het buitenland te hebben gewoond, ben ik weer terug in mijn geboortestad Vlissingen. Na de geboorte van mijn zoontje heb ik eindelijk de rust kunnen vinden om te schrijven. Behalve korte verhalen schrijf ik ook gedichten, voorleesverhaaltjes en ben ik bezig met een kinderboek. In mijn korte verhalen toon ik altijd een fascinatie voor de donkere kant van de mens."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461769046 / 978-94-617-6904-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 30-03-2012
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 74
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
De dromen werden steeds heftiger naarmate de vrijlating dichterbij kwam.
In de laatste droom zag hij een oud gekromd vrouwtje die hij niet herkende, het cijfer 111 danste nog steeds voor zijn ogen. Het hoofd was dit keer omgedraaid en hij keek in een onbekend gezicht met uitpuilende ogen en blauwe lippen. De handen zaten nog steeds rond de nek en knepen harder en harder, hij wilde dit niet maar kon er gewoon geen eind aan maken. Een kakofonie van stemmen bereikte zijn oren: ‘ga terug’ en ‘middernacht’ waren de enige woorden die hij kon onderscheiden.
Het oude vrouwtje kwam dichter en dichter. Tot op vijftig centimeter. Ze keek omhoog naar hem, diep in de ogen. Vragend. Smekend.
Schreeuwend werd hij wakker, zweette als nooit tevoren. De droom werd aan flarden gescheurd en tevergeefs probeerde hij met zijn ogen dicht de stukjes weer bij elkaar te krijgen. Het enige wat hij er aan overhield was de drang. De drang om terug te gaan.