Prachtig!
Dream it and BEAT IT
- Auteur
-
Roos de Groot
- Uitvoering
- Paperback
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 18 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Jessie is een buitenbeentje. Ze heeft weinig geld, leuke kleren en make-up. Ze krijgt een bijbaantje, waarmee ze hoopt eindelijk wat geld te verdienen om ook eens iets leuks te kunnen doen. Als ze naar haar werk gaat, komt ze terecht in een wonderlijk avontuur. Het lijkt bevreemdend, maar door haar doortastendheid vindt ze alles wat ze zich ooit heeft gewenst. Jessie vindt het enorme huis van haar grote idool Michael Jackson. En van een eenzaam buitenbeentje verandert Jessie in een popzangeres, met een topalbum en veel concerten.
Over de auteur
"Ik ben 12 jaar en ik woon in Soest.Ik heb vele hobby’s zoals hockey, ballet, harp spelen, zingen en schrijven. Ook spreek ik graag af met vriendinnen. Omdat ik zo’n grote fan ben van Michael Jackson, heb ik een boek over hem geschreven."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461769114 / 978-94-617-6911-4
- Uitgeverij
- Boekscout YO!
- Verschijning
- 30-03-2012
- Taal
- Nederlands
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 80
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ik knipper een paar keer met mijn ogen. Het duurt even voordat ik door heb wat er aan de hand is. Ik sta, ik sta echt voor het huis van mijn grote held: Michael Jackson. Het is zijn huis! Ik loop voor het huis heen en weer. Als ik de ene kant op loop, ga ik aanbellen, als ik de andere kant op loop, bel ik niet aan. Zo kan ik eindeloos doorgaan. Waarom staat er geen bloem in de buurt? Oké, er staat wel een bloem in de buurt, maar die staat in de enorme tuin van Neverland. En ik moet de tuin in om de bloem te plukken. Oké. Ik bel wel aan. Nee, toch maar niet. Ik weet het niet. Waar zijn die duivel en die engel als je ze nodig hebt? Neverland is enorm. Het is zeker twee minuten lopen naar het andere huis. Oké. Daar staan ook bloemen. Ik loop naar het andere huis en pluk een bloem. Eén voor één trek ik de blaadjes er af. Ik bel aan, ik bel niet aan, ik bel aan... ik bel aan! Stomme bloem. Ik durf niet. Maar de bloem spreekt de waarheid. Ik moet maar aanbellen. Voorzichtig zet ik een stap op het pad naar de voordeur. Zijn hier infrarood stralen of zo? Gaat er straks iets piepen en komen er bloeddorstige honden naar buiten, die mij verslinden alsof ik een chocoladekoekje ben? Ik hoop het niet. Voorzichtig zet ik nog een stap. Ik ben nog zo’n vijftig verwijderd van de voordeur. Ik draai me om, maar het hek valt achter me dicht. Ik kan nu niet meer terug. Misschien is het wel een teken. En ik draai me weer om. Nog een stap... nog één, nog één... Nog één stap en ik ben er.