De Barre Tocht

Auteur: Andries Boneschansker
Uitvoering: Paperback
Genre: Verhalen

Prijs: € 18 ,50
Verzending: Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd: Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

In twaalf korte verhalen wordt de lezer aan de hand genomen door het leven. De verhalen variëren van de koude van het water tot de hitte van het vuur. Van een noeste schipper en een prachtige Française tot een lieve Winterfee. Een bundel korte verhalen om voor te lezen, zelf te lezen of te laten lezen. Voor elke maand een verhaal.

Over de auteur

"Ik schrijf sinds 2007 fictie en non-fictie. Naast mijn grotere werk schrijf ik korte verhalen, geïnspireerd door de actualiteit. Door dagelijks even stil te staan bij mijn schrijverschap blijf ik scherp en alert. Mijn korte verhalen zijn een mengeling van fictie en non-fictie. Het is echt gebeurd, maar had ook zo kúnnen gebeuren. Ik neem de lezer mee naar een andere, niet noodzakelijk betere, wereld."

Productinformatie

ISBN: 9789462060838 / 978-94-620-6083-8
Uitgeverij: Boekscout
Verschijning: 15-06-2012
Taal: Nederlands

Genre: Verhalen

Uitvoering: Paperback
Pagina's: 84
Formaat: 12,5 x 20 cm
Illustraties: Nee

Inkijk

(...) Bij de Krammersluis zijn we aan de kou gewend. Als drie sneeuwmannen staan we stijfjes op de boot. We worden snel geschut. We volgen nauwgezet het berichtenverkeer over de marifoon. Zo weten we waar de overige scheepvaart zich bevindt en kunnen we een veilige koers varen. Op de radar verschijnt een stip. De volgende boei? Hij komt te snel dichterbij, de schipper gooit de reddingboot stil, een schaduw doemt tien meter voor ons op uit de mist. Een kleine rondvaartboot passeert ons. Hij heeft zijn marifoon niet bij staan. Dit schip heeft zijn koers niet gemeld aan de Krammersluis, niets geroepen. Dit schip duikt onverwacht op. Net als de volgende boei. De schipper krijgt er intussen aardigheid aan. Hij probeert de boeien allemaal keurig op twee streken bakboord te passeren. "Na de Volkerak gaan we de boeien op stuurboord peilen", belooft hij de opstapper aan stuurboordzijde. "Schipper, hoeft niet per se, het is al mooi dat we dit nog mee mogen maken, op onze leeftijd", reageert deze. Onze ogen worden koud. Onze oorlellen bevriezen definitief. De Volkeraksluizen passeren we zwijgend. Na de Volkerak krijg je het idee dat je opschiet. De Volkeraksluizen zijn de poort naar het Hollandsch Diep, de poort naar huis, naar de warmte, naar je geliefden die je achtergelaten hebt toen je vertrok. Op het Hollandsch Diep verdicht de mist zich nog meer. Het loopt tegen het eind van de middag. Het wordt kouder, killer, doodser. Geconcentreerd peilen we de boeien, voelen we de deining van de beroepsvaart, ontwijken we de ondiepten bij de Sassenplaat. (...)