Duivelsoog

Diana woont al vanaf haar geboorte bij haar oma. Wie haar moeder is, weet ze niet. Op een trieste dag sterft haar oma. Ze laat voor Diana een bijzondere ketting achter. De volgende ochtend ontmoet ze Rasmus, een mannetje met bijzondere krachten. Rasmus wil Diana helpen om haar moeder te vinden, maar dan moet zij hem helpen om zijn magische land te bevrijden van de kwade krachten van koningin Selena. Gaat dit lukken en komt Diana erachter wie haar moeder is?

"Ik ben geboren op 12 juni 2001. Komend schooljaar ga ik naar groep 8. Schrijven deed ik vanaf het moment dat ik dit leerde in groep 3. Verhalen vind ik het leukste omdat ik daar veel fantasie in kwijt kan. Het afgelopen jaar heb ik ook verschillende gedichten geschreven. Duivelsoog is mijn eerste boek dat gepubliceerd wordt."

"Stil zijn", siste een stem en Diana werd de bosjes in gesleurd. "Ik haal zo mijn hand van je mond en dan moet jij stil blijven oké?", klonk de sissende stem weer. Voorzichtig knikte Diana. Langzaam werd de hand van haar mond gehaald. Verwilderd draaide Diana zich om. Ze keek recht in een paar bruine ogen. Er stond een klein mannetje met een gerimpelde huid en een lange neus voor haar. Verbaasd keek Diana het mannetje aan. "Hallo, ik ben Rasmus", zei hij en stak zijn hand naar voren. Voorzichtig gaf Diana het mannetje een hand terwijl ze mompelde: "Diana." "Wees niet bang. Ik doe je niets", stelde het mannetje haar gerust en vreemd genoeg geloofde Diana hem. "Ik ben gestuurd door Tinus de tovenaar. Zullen we onderweg maar verder praten?" Nog steeds verbaasd knikte Diana en ze stond op. Ze kwamen uit de bosjes en Diana wilde al de grote weg oplopen, maar Rasmus hield haar tegen. "Ik mag niet gezien worden door mensen", verontschuldigde hij zich. Diana knikte begrijpend en liep met Rasmus naar een klein paadje tussen de bomen. De grote bomen wierpen griezelige schaduwen op het pad. "Je oma is net overleden toch?", vroeg Rasmus meelevend terwijl ze over het pad liepen. Diana knikte. "Jij bent niet echt spraakzaam, hè?", vroeg Rasmus terwijl hij een tak aan de kant duwde. Diana glimlachte. "Kun je verder vertellen waarom je hier bent?" "Ja natuurlijk", zei Rasmus een beetje beschaamd. "Er is een land hier heel ver vandaan. Daar kunnen gewone mensen zonder hulp niet komen. Maar jij wel." Diana fronste haar wenkbrauwen. "Er is ook een koningin in dat land. Zij is slechte dingen met de wereld van plan. Ze heerst dan ook over alle slechte dingen. Het land daar wordt steeds kouder en de zon schijnt met de dag zwakker. Maar jij bent het meisje met de ogen uit de voorspelling."