Het nieuwe begin

Auteur: Erik Bastiaan – Net
Uitvoering: Paperback
Genre: Thrillers

Prijs: € 22 ,99
Verzending: Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd: Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Max wordt gevraagd om een nieuw begin te maken met een oude, niet opgehelderde zaak. Al snel blijkt dat niets is wat het lijkt. Feit, fictie en eigen belang lopen door elkaar. Is die ontwarbare knoop na zoveel jaren nog te ontrafelen? Op de achtergrond stuurt iemand het onderzoek. Wie is dat? Wat is zijn motief? Terug naar het verleden betekent voor Max ook terug naar zijn jeugd. Dat is een pijnlijke confrontatie. Opgroeien met een milde vorm van autisme is opgroeien met treiterijen en afwijzingen. Dat trauma laat hem niet los. Kan hij desondanks toch een nieuw begin maken?

Over de auteur

"Pas op latere leeftijd kreeg ik de diagnose dat ik een vorm van autisme heb. Als kind heb ik nooit de hulp gekregen die ik nodig had. Zo groeide mijn handicap van kwaad tot erger en ben ik op den duur overspannen geraakt. In dit boek probeer ik af te rekenen met mijn traumatische verleden en een nieuw begin te maken."

Productinformatie

ISBN: 9789462063068 / 978-94-620-6306-8
Uitgeverij: Boekscout
Verschijning: 28-09-2012
Taal: Nederlands

Genre: Thrillers

Uitvoering: Paperback
Pagina's: 254
Formaat: 12,5 x 20 cm
Illustraties: Nee

Inkijk

Op dat moment gaat de intercom. Het zou toch niet, denk ik vertwijfeld. Maar het is wel zo. Mijn mysteriegast staat reeds voor de flat. Blijkbaar heeft hij mij vanaf de parkeerplaats gebeld. Vlug duw ik op de knop. Ik ben zo gespannen dat ik bijna mis duw. Door de telefoon hoor ik de deur opengaan. Wat nu, denk ik in paniek. Vlot kijk ik in het rond. Is mijn appartement in orde? Vlug pak ik de losse papieren en leg die in mijn slaapkamer. De was die hangt te drogen is ook geen gezicht, dus die moet ook naar de kamer ernaast. Als een kip zonder kop loop ik radeloos in het rond. Wat moet ik nog meer doen? Dan gaat de deurbel. Gehaast loop ik naar de deur. Geschrokken stop ik in het portaal. Wat als het foute boel is? Ik heb door mijn vorige zaken zeker vijanden gemaakt. Stel dat dit zo’n gevaarlijke gek is? Ik verman mijzelf en maak de deur open. ‘Max van de Tichel?’, vraagt een oudere man die op de gang staat. De man is kalend. Hij draagt een vaal bruin leren jas, een blauwe jeansbroek en lage wandelschoenen. Hij is nog kleiner dan mijn vader en minstens zo oud. ‘Ja’, zeg ik. ‘Ik had u zojuist gebeld over..’, gaat hij meteen verder. Hij laat de laatste woorden niet wegvallen. Maar hij spreekt moeiteloos met zijn handen verder. Onderwijl kijkt hij nonchalant de gang af. Hij straalt zoveel onschuld uit dat ik hem gedachteloos binnen laat. Pas als de deur dicht is, geeft hij mij een hand en stelt zich voor. ‘Paul Vösch is de naam. Ik heb tot mijn pensionering bij de recherche gewerkt.'