Ziek of Meesteroplichter?

Jean Reeth gaat een zakelijke samenwerking aan met Lode Deswarte en Rik Donckers, respectievelijk zaakvoerder en manager. Jean beseft in eerste instantie niet in welk wespennest hij hierdoor terechtkomt. Achter het masker van de vlotte charmeur die Lode Deswarte is, schuilt een kwaadaardig narcist. Intriges, chantage, fraude, oplichting, niets is hem vreemd. De seksuele escapades van Deswarte, de vernedering die zijn ‘willige’ slachtoffers blijken te aanvaarden, het gemak waarmee hij kandidaat-investeerders kan overtuigen is verbazend en zelden gezien. Jean Reeth vraagt zich af: Ziek of Meesteroplichter?

"Als bedrijfsleider die zowel de vette als de magere jaren meemaakte, bleef er één constante in mijn leven: de vlucht in woord en beeld. Stilaan werd ik mij bewust van de verkeerde keuzes die ik in mijn leven heb gemaakt. Mijn vlotte manier van schrijven trok de aandacht van enkele kennissen die mij aanraadden mijn leven te boek te stellen. Na mijn roman Brandmerk-Cel 4403, presenteer ik hierbij mijn tweede werk."

Een louche uitziende oud-koloniaal, midden vijftig, kort geblokt, snoevend en snauwend, een smoel om hout op te kappen. Hij vertoeft in zijn gedachtengang nog steeds in het Congo van vóór de onafhankelijkheid, behandelt de arbeiders op de werf als zijn boys, geeft mij een knoestige hand en stelt zich voor als de projectverantwoordelijke, tussen- en vertrouwenspersoon van Finse opdrachtgevers. Dit individu, ik zal hem MP noemen, vreet pompelmoezen om zijn cholesterolpeil naar beneden te halen. Onbeschoft en respectloos gaat hij hoerend en boerend door het leven. Macht, geld en machogedrag zijn hem eigen; hij imponeert geldverslindende wijven. Zijn eigen ‘koe’ moest plaats ruimen; het leven heeft nog wat anders te bieden dan zijn saaie huismus, die verzorgende moederkloek, burk! Dit sujet en Lode zijn twee handen op één buik. Hier valt geld te rapen: hopen geld. Echter niet voor de firma; lage eenheidsprijzen dwingen tot besparen in materiaal en werkuren. MP gaat tekeer als een wildebeest. Hij kleineert, schoffeert en jaagt de mensen tot het uiterste op stang. Ik vraag mij af hoe dit varken zich in Belgisch Congo heeft gedragen. Mijn vrees dat sommigen hem te lijf zullen gaan, is ongegrond. Dat de besten hun ontslag aanbieden is begrijpelijk; voor hen staan de deuren wagenwijd open. Lode lijkt tevreden en haalt wat schorremorrie van de Brusselse straten, zonder vakkennis. Zij komen en gaan zoals het hen uitkomt, drugs zijn nooit ver uit hun buurt. In tegenstelling tot de facturen van de firma worden de rekeningen, opgemaakt aan de Finse opdrachtgever, berekend met een nieuwe meeteenheid: één meter wordt vlot één meter vijfentwintig. Ramen en deuren worden in de opmeting afgetrokken voor Reeth NV, niet zo voor het sujet MP die aan zijn Finse opdrachtgevers steevast de volledige oppervlakte berekent. Tijd voor Lode om uit zijn schelp te komen!