leuk dat wilrijk zo in de picture komt
Samenvatting
Wanneer commissaris Goossens in het Antwerpse district Wilrijk geconfronteerd wordt met de moord op een jonge vrouw, denkt hij de zaak snel te kunnen oplossen. Maar naarmate het onderzoek vordert, blijkt de vrouw helemaal niet de persoon te zijn zoals ze door haar omgeving gekend was. Er komen meer vragen dan antwoorden aan het licht, een oplossing van de moord lijkt steeds verder weg en hij graaft zich steeds dieper in een wespennest. Wanneer zijn tienerdochter in enge situaties terechtkomt, blijft hij ook in zijn privéleven niet van problemen gespaard. Voor de commissaris lijkt het een onontwarbare knoop... Een gordiaanse knoop.
Over de auteur
"Mijn debuutroman, ‘De Makelaar’, was een eerste persoonlijke uitdaging en kreeg, tot mijn aangename verrassing, een zeer enthousiast onthaal. Met dit tweede boek denk ik u eveneens niet te ontgoochelen en u enkele aangename, meeslepende en spannende uurtjes te bezorgen. Mijn proeflezers hebben mij dit ondertussen alvast bevestigd."
Productinformatie
- ISBN
- 9789462064553 / 978-94-620-6455-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 09-11-2012
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 286
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
‘Doe je jas aan Joeri, het is koud en ik denk dat het regent. Ga maar langs de tuin en klop op de achterdeur, het licht in haar keuken zal al wel branden.’
Het jongetje ging gewillig zijn jasje halen in de gang, trok het aan en ging via de deur, die van de keuken naar de tuin leidde, naar buiten.
Mia deed cacaopoeder in twee mokken en goot er de warme melk in, waarna ze er met een koffielepeltje in roerde. Ze reikte een mok aan Tasja aan die deze met haar twee handjes aannam.
‘Au,’ zei deze even, ‘die tas is heet.’
‘Laat ze nog even staan tot de chocomelk wat afgekoeld is, je moet toch nog even wachten tot je broer terug is met een brood.’
Mia schonk zich nog een tas koffie in, nam plaats aan de tafel en keek haar dochtertje glimlachend aan. Ze voelde zich zo gelukkig met haar twee kindjes en die vrolijke blinkende ogen van haar dochtertje deden haar hart smelten.
Een tweetal stille minuten later kwam Joeri terug binnen en het viel Mia onmiddellijk op dat hij geen brood bij had.
Nog voor ze wat kon vragen zei de jongen: ‘Jolien ligt neer op de keukenvloer.’
Mia keek hem verwonderd en onbegrijpend aan.
‘Wat bedoel je? Was het licht in de keuken niet aan?’
‘Neen, maar ik kon wel naar binnen want de keukendeur was niet op slot. Ik heb dan op de lichtschakelaar geduwd, Jolien ligt op de vloer. Ik heb haar geschud, maar ze beweegt niet.’