Gefeliciteerd Adaja! Ik las net het stukje in het Kompas. Wat bijzonder dat het meteen de eerste keer raak was. Doorgaan, hè!!
Samenvatting
Deze schooldag zou alles voor de laatste keer zijn. Anna gaat op weg met afscheidsbrieven in haar tas. Voor Weghter zou deze dag het hoogtepunt van zijn leven worden. Zij hadden nooit kunnen vermoeden, dat hun plannen zo anders zouden verlopen. Vastberaden gaat Weghter naar de school, waar hij Anna’s klas gijzelt. Als Anna niet wil toegeven aan de eisen van Weghter, doet hij er alles aan om toch zijn doel te bereiken. Dat daarbij doden vallen laat hem totaal koud. Zouden de plannen van Anna en Weghter nog slagen, of zijn ze machteloos?
Over de auteur
"In 1992 ben ik geboren in Hardinxveld-Giessendam. Als kind wilde ik schrijfster worden, maar tot nu toe hield ik dat voor mezelf. Ik liet vrienden wat van mijn werk lezen, waarop zij vonden dat ik hiermee verder moest gaan. Die uitdaging ben ik nu aangegaan. Het mooiste was dat ik in Machteloos eigen ervaringen kon verwerken. Ik heb ontzettend veel plezier beleefd aan het schrijven en ik hoop dat de lezer hetzelfde zal ervaren."
Productinformatie
- ISBN
- 9789462065796 / 978-94-620-6579-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 28-12-2012
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 98
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Weghters ogen vernauwden zich. Hij richtte zijn blik op de rest van de klas. ‘Wie kan mij vertellen wat we zojuist gehoord hebben? Jij misschien?’ Nu richtte hij zijn wapen op Frank.
Frank keek Weghter niet aan, in plaats daarvan keek hij naar Anna. Ze dacht medelijden in zijn ogen te zien toen hij zei: ‘Een afscheidsbrief.’
‘Een afscheidsbrief! Was dat nou zo moeilijk?’ Weghter keek de klas weer aan. ‘Anna hier, heeft een afscheidsbrief aan Megan geschreven. Hoezo dat Anna? Ga je verhuizen?’
Weghter hield zijn wapen nu op Anna gericht. Anna balde haar handen tot vuisten, ze ging dit spelletje niet meespelen. Weghter keek nu licht geïrriteerd. Hij liep naar Anna toe en ging zo dicht bij haar staan dat ze zijn adem op haar wang voelde.
‘Als je niet meewerkt, schiet ik je zo geliefde leraresje neer’, fluisterde hij zo zacht dat alleen Anna hem kon horen.
‘Nou?’, zei hij hardop waardoor Anna’s hart een sprongetje maakte.
‘Nee.’
‘Nee?’
‘Nee, ik ga niet verhuizen.’
De geïrriteerde blik was uit Weghters gezicht verdwenen.
‘Waarom heb je dan een afscheidsbrief geschreven als je niet weg gaat?’
‘Omdat dit de laatste keer was dat ik Megan zou zien.’ Anna vertikte het om zo makkelijk toe te geven. Als hij het zo nodig moest weten, zou hij het uit haar moeten trekken.
Weghter richtte zich tot Megan ‘Ga jij weg Megan?’
Ze schudde stil haar hoofd.
‘Waarom houd je ons nog langer in spanning, Anna?’ Weghter keek haar waarschuwend aan. Anna dacht weer aan zijn woorden, even keek ze Megan aan, ze mocht haar leven niet riskeren.
Frank keek Weghter niet aan, in plaats daarvan keek hij naar Anna. Ze dacht medelijden in zijn ogen te zien toen hij zei: ‘Een afscheidsbrief.’
‘Een afscheidsbrief! Was dat nou zo moeilijk?’ Weghter keek de klas weer aan. ‘Anna hier, heeft een afscheidsbrief aan Megan geschreven. Hoezo dat Anna? Ga je verhuizen?’
Weghter hield zijn wapen nu op Anna gericht. Anna balde haar handen tot vuisten, ze ging dit spelletje niet meespelen. Weghter keek nu licht geïrriteerd. Hij liep naar Anna toe en ging zo dicht bij haar staan dat ze zijn adem op haar wang voelde.
‘Als je niet meewerkt, schiet ik je zo geliefde leraresje neer’, fluisterde hij zo zacht dat alleen Anna hem kon horen.
‘Nou?’, zei hij hardop waardoor Anna’s hart een sprongetje maakte.
‘Nee.’
‘Nee?’
‘Nee, ik ga niet verhuizen.’
De geïrriteerde blik was uit Weghters gezicht verdwenen.
‘Waarom heb je dan een afscheidsbrief geschreven als je niet weg gaat?’
‘Omdat dit de laatste keer was dat ik Megan zou zien.’ Anna vertikte het om zo makkelijk toe te geven. Als hij het zo nodig moest weten, zou hij het uit haar moeten trekken.
Weghter richtte zich tot Megan ‘Ga jij weg Megan?’
Ze schudde stil haar hoofd.
‘Waarom houd je ons nog langer in spanning, Anna?’ Weghter keek haar waarschuwend aan. Anna dacht weer aan zijn woorden, even keek ze Megan aan, ze mocht haar leven niet riskeren.