Waar is tovenaar Baltus?
Een nieuw avontuur met Bard uit Bobbelhoek

Een spannend nieuw avontuur met Bard uit Bobbelhoek! Bard is nu een poosje terug van zijn vorige avontuur. Samen met zijn vrienden Roos en Tup zit hij buiten te genieten van een heerlijk beschuitje met aardbeien. Opeens ziet Roos een kleine muis met kleren rennen. Het is Luuk die helemaal vanuit Gammelpot naar Bobbelhoek is gelopen. Luuk vertelt dat niemand weet waar tovenaar Baltus is. Hij is verdwenen! Bard gaat samen met zijn vrienden Roos, Tink en Luuk op zoek naar tovenaar Baltus. Dit is het begin van een spannend avontuur, waarin het spoor leidt naar een elfendorp, aardwichten en een ex-tovenaarsleerling. Maar deze tovenaarsleerling is niet veel goeds van plan! Lukt het Bard en zijn vrienden om dit avontuur goed af te laten lopen...?

Marion Gubbens is geboren in Eindhoven als dochter van een slager. Ze heeft een jongere broer en is op jonge leeftijd verhuist naar Veldhoven waar ze op school heeft gezeten. Nu woont Marion met haar gezin in het dorpje Waalre, net onder Eindhoven. Dicht bij de bossen waar ze graag met haar hond wandelt en veel nieuwe ideeën op kan doen voor spannende avonturen. Als jong meisje was Marion al dol op schrijven. Ze begon de verhaallijnen van films op te schrijven, die ze op de televisie zag en uiteindelijk schreef ze haar eigen verhalen. Marion is dol op sprookjes. Sneeuwwitje is een van haar favoriete sprookjes, vooral omdat ze de dwergen zo leuk vindt. Het kon kan ook niet anders dat haar eerste boek Bobbelhoek over dwergen ging. Bard, de hoofdpersoon uit dit verhaal, werd heel speciaal voor haar. Hij verhuisde mee naar het tweede boek wat Marion schreef: ‘Het toverboek van DingemedoesEnwatniet.’ Marion geniet van de leuke reacties van haar jeugdige fans die haar enthousiast helpen met ideeën voor een nieuw verhaal. In dit derde deel is Bard opnieuw een van de hoofdrolspelers. Deze keer heeft hij Roos meegenomen op avontuur. Marion wenst je veel leesplezier!

‘Phoe…’ puft Luuk.
‘Ik ben zo moe. Mijn kleine muizenbenen kunnen geen stap meer zetten.’
Naast zich ziet Luuk een lage boomstronk staan.
Met het laatste beetje kracht in zijn benen klimt hij bovenop de boomstronk.
‘Fwieuw! Even uitrusten’, puft hij.
Uit zijn rugzak haalt Luuk een flesje en neemt een slok.
Ook haalt hij er een stukje kaas uit en neemt er een hap uit.
‘Mjam, dat is lekker. Dat heb je wel verdiend Luuk’, zegt hij tegen zichzelf.
Luuk zit midden in het Grote Bos omringd door mega, hoge bomen.
‘Zou het nog ver zijn?’ vraagt Luuk zich af terwijl hij rond kijkt.
‘Ik hoop het niet? Misschien had ik toch naar oma Peperkoek moeten luisteren.
Pief was vast sneller bij Bard geweest dan ik.’
Luuk neemt een diepe zucht.
‘Niet zeuren Luuk,’ zegt hij tegen zichzelf. ‘Jij wilde naar Bard dus opstaan met die beentjes en doorlopen.’
De kleine dappere muis stopt zijn flesje en kaas weer in zijn rugzak, hangt de rugzak weer om en staat op.
Om zijn nek hangt een ketting met een mini-kompas.
Luuk kijkt erop. Daarna kijkt hij in de richting die het kompas aangeeft en springt van de lage boomstronk.
‘Die kant op!’ zegt hij en rent verder door het Grote Bos.

Niet ver van de plek waar Luuk even uitrustte…
‘Lust jij ook een kopje bosbessenthee?’ vraagt Roos.
Bard en Roos zitten samen voor hun huis dat aan de rand van Bobbelhoek ligt.
‘Ja graag,’ antwoordt Bard. ‘Denk je dat Tup al in Newwoud is?’
‘Geen idee,’ zegt Roos. ‘Je weet maar het nooit met Dragos.’
‘Als hij een indringer ruikt kan het wel eens lastig worden om het Wirwarveld over te steken. Dragos is de laatste tijd nogal onrustig. Je weet maar nooit met hem.’
‘Ja, daar heb ik ook al aan gedacht,’ zegt Bard. ‘Zou hij weer groezels ruiken misschien?’
Geschrokken kijkt Roos Bard aan.
‘Denk je dat die engerds zich weer in het Grote Bos verstoppen?’ vraagt Roos bang.
Bard haalt zijn schouders op.
‘Geen idee,’ antwoordt hij. ‘Maar ik denk wel dat er iets aan de hand is in het Wobbelwilgenbos.