Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

In tranen naar Venetië
Een fietsreis met tassen vol rouw

Auteur

Johanna van Achel

Uitvoering
Paperback
Reviews
4,0 / 5 (1 reviews )
Prijs
17 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Door het overlijden van haar man verloor Johanna niet alleen haar liefde, maar ook haar allerliefste fietsmaatje. Omdat ze hun lange trektochten op de fiets zo miste, trapte ze in haar vakantie met volgepakte fiets naar Italië, alleen. Die fietstocht heeft tot dit bijzondere werk geleid. Het is een reisverslag waarin fietsliefhebbers nieuwe tochten kunnen ontdekken en een persoonlijk dagboek waarin ze rouwt en geniet. De verschillende ontmoetingen laten de mooie kant van het reizen zien, namelijk hoe behulpzaam en gastvrij mensen kunnen zijn. Het meest ontroerende moment is als ze Alex’s as uitstrooit. Dit alles beschrijft ze op een laagdrempelige manier, maar met genoeg details om de tocht voor je te kunnen zien.

Johanna doneert de opbrengst van dit boekje aan het kankerfonds.

Over de auteur

Johanna van Achel (1957) groeide op in een groot gezin, op een boerderij in Brabant. Behalve van het maken van lange trektochten op de fiets, houdt ze van schrijven en tuinieren.

Productinformatie

ISBN
9789463895569 / 978-94-638-9556-9
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
30-08-2019
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
56
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Maar zoals meestal, volgde na die afdaling een klim, een erg steile klim. Ik kwam in een bos terecht, de weg was nog steeds verhard, maar niet veel breder meer dan een fietspad. Ik moest regelmatig bukken om een laaghangende tak te ontwijken. Het leek of ik alleen op de wereld was. Ik kwam niemand tegen. De zon vergezelde me bij de beklimming van deze Ardense heuvel. Deze twee samen bezorgden me veel zweetdruppels. Ik moest regelmatig stoppen om te drinken en wat op adem te komen. Dit was afzien. De route ging volgens mij over de hoogste bergtop van de Ardennen. Ik genoot van de rust en wist zeker dat ik boven zou komen. Nadat ik eindelijk de top had bereikt, suisde ik naar beneden het bos uit, om me vervolgens tussen de weilanden door weer naar boven te hijsen. Daar kon ik de route uit het boekje oppikken. Ongemerkt kwam ik Luxemburg binnen. Ik wilde Ettelbruck bereiken, dat betekende nog even flink trappen. Ik had geen proviand meer, die kon ik vandaag niet meer aanvullen.
De camping lag ver boven het stadje, het was stevig klimmen. Ik schoof er meteen aan op het terras, waar ik at en een biertje dronk. Daarna zette ik de tent op en na een douche dronk ik nog een lekkere Paulaner terwijl het langzaam donker werd.

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Je toelichting moet minimaal 15 woorden zijn.

door Jan Smeets op 06-09-2019
"In tranen naar Venetië" is een ontroerend verhaal. Samen met de auteur, haar gezin, familie en vrienden hebben we Alex, destijds per fiets naar het crematorium gebracht. Op een bijzonder wijze beschrijft Johanna wat er daarna met Alex en haar is gebeurd. Voor zijn dood hebben ze samen verre afstanden gefietst. Nu fietst Johanna alleen, met de as van Alex in haar tas. "Hoe verwerk je de dood"? vraagt Johanna. Door te fietsen met de wok en pannetjes van Alex, door gesprekken op de camping en bijzondere ontmoetingen. En vooral door op mooie plekken in de natuur afscheid te nemen van haar grootste liefde. Op speciale plaatsen wordt Alex neergelegd: aan de voet van een kersenboom, op een terras in Verona en in de natuur waar hij zo graag vertoefde. Het is ontroerend boek en een mooi monument voor Alex, onze wielerheld.

Jan Smeets