Liefde of Niet?
De Wereld van Licht en Liefde deel III

De zon staat al hoog aan de hemel wanneer we de oversteekplaats bereiken. Barbara ziet knalrood en het zweet druipt van haar gezicht. Ik laat haar gaan liggen. Haar hoofd rust op mijn benen. Net wanneer ik mijn ogen even sluit, huilt Snoopy: “Gevaar! Snel naar de overkant. De apen houden niet van water!” We springen allen recht, gespen onze rugzakken vast en stappen op de boomstammen. Snoopy blijft achter ons, want hij hoopt de gorilla’s te kunnen afschrikken, zodat we tijd hebben om aan de overkant te geraken.
Sila en Noah zijn snel overgelopen en moedigen ons aan. Ik wil Barbara niet achterlaten. Ze houdt zich met beide handen vast aan mijn rugzak. Voorzichtig schuifelen we verder over het gladde hout. Noah en Sila hadden geen schoenen aan, maar nu is het wat te laat om de onze nog uit te doen, bedenk ik me, terwijl ik probeer niet naar het kolkende water onder ons te kijken.
Het gekrijs en gebrul van de apen komt heel dicht. Ik roep naar Sila: “Doe iets, want we geraken niet op tijd aan de overkant!” Op dat moment glijdt Barbara uit en val ik languit op het harde hout. Sila komt vliegensvlug naar me toegelopen en klimt op mijn rug. “Hou je vast aan de boom en niet bewegen,” commandeert ze. Barbara hangt naast de oversteek. Ik voel haar handen trekken aan mijn rugzak en ik moet moeite doen om niet van de boom te schuiven. Mijn armen schuren tegen het hout. Zweetdruppels lopen van mijn gezicht.
Ondertussen grolt Snoopy tegen de eerste apen om hen op afstand te houden. Noah staat zenuwachtig aan de overkant. “Nog drie meter te gaan,” fluister ik tegen mezelf. Ik voel Barbara haar handen verplaatsen naar mijn benen, die ik rond de boomstam gekneld houd. De druk van Sila op mijn rug verhoogt en met een zucht klimt Barbara tot op de boomstam, gedeeltelijk steunend op mijn benen. Sila trekt haar mee over mijn lichaam en doet teken dat ik mag rechtkomen.
Geradbraakt kom ik recht. Snel kijk ik naar de rotsen achter ons.