Bezoek aan mijn buren
Een cultureel antropoloog bevordert burenrelaties tussen autochtone Nederlanders en migranten in Deventer, Tilburg en Dongen

Dit boek is een vervolg op het boek ‘Het MER-model voor interculturele communicatie’ dat twee jaar geleden verschenen is. ‘Bezoek aan mijn buren’ is een voortzetting hiervan, maar dan veel meer met het accent op de praktijk van de relaties tussen autochtone Nederlanders en migranten in achtergestelde buurten. Met financiering van de Stichting Raster in Deventer en van de provincie Noord-Brabant in Tilburg en Dongen hebben in totaal honderdtien gezinnen (vijfenvijftig Nederlandse en vijfenvijftig Turkse), die elkaar niet of nauwelijks kenden, elkaar bij hen thuis ontmoet. In dit boek gaat het om waarmee en hoe de auteur als uitvoerend projectleider die ontmoetingen in de achtergestelde buurten tot stand heeft gebracht. Dit boek is bestemd voor iedereen die betrokken is bij migranten in achtergestelde buurten.

Sami Savrun Inal (geboren 10 januari 1947 te Ceyhan, Turkije) studeerde in 1970 af in Landbouwwetenschappen aan de Universiteit van Ankara/Turkije. Hij werkte in de jaren zeventig op de afdeling Kunstmest bij het ministerie van Landbouw in Ankara. Zijn laatste functie was daar unitmanager. Hij was profbasketballer en coach in de eredivisie. In 1981 heeft hij zich gevestigd in Nederland. In de periode 1983- 1991 was hij als buurtmigrantenwerker werkzaam bij de Stichting Raster Groep in Deventer. In deze periode heeft hij HBO Cultureel Werk en de post-hbocursus Organisatie en Management voor leidinggevenden voltooid bij de Sociale Academie Twente. In 1995 is hij afgestudeerd in Culturele Antropologie (Etnische Studies en Minderheidsvraagstukken) aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, met de specialisatie ‘Methoden en technieken van wetenschappelijk onderzoek’: methodologie, operationalisering en modelconstructie. Tijdens deze studie heeft hij zes maanden stage gelopen bij de vakgroep sociologie. Zijn onderwerp was sociale interventie. Van 1991 tot 2005 is hij bij Bureau Jeugdzorg Noord-Brabant in Tilburg en bij Stichting Kompaan voor jeugdzorg in Goirle werkzaam geweest als staffunctionaris voor migrantenbeleid. Vanaf begin 2012 is hij gepensioneerd. Naast zijn bovenvermelde functies heeft hij sinds 1996 het eenmansbedrijf tuneconsultancy.nl voor interculturele vraagstukken.

Enkele voorbeelden van de gesprekken in de kranten.

Deventer
De familie De Waal was in Deventer gast van de familie Kok.
Mevrouw de Waal: “Een hele ervaring om een Turks huis binnen te stappen. We vonden het als een spannend avontuur. Je hebt er tenslotte geen idee van hoe het er bij die mensen toegaat.“
De heer Waal vertelt: “Al tijdens de dagen na de uitnodiging merkte je de eerste uitwerking ervan. Bij ons in de straat maakten een Turkse en Nederlandse familie hun eerste schuchtere contact. Ze wonen op nog geen honderd meter afstand, maar waren volledig vreemden voor elkaar.”

Tilburg
De heer en mevrouw Karakurt en hun dochter waren in Tilburg op bezoek bij mevrouw Colleye.
Fatma Karakurt: “Leuk om eens bij Nederlanders thuis te komen.”
Karin Colleye: “We groeten elkaar, maar daar bleef het bij.”
Fatma Karakurt is benieuwd naar de omgang van Nederlanders met elkaar: “Dat wilde ik altijd vragen. Waarom gaan jullie zo weinig bij elkaar op bezoek als je elkaar wel kent uit de buurt?”
Karin Colleye: “Het zal wel een cultuurverschil zijn. Turkse mensen zijn veel meer familiair en hechter. Hier in de straat ook bijvoorbeeld. Ik zal niet zo snel zomaar langs gaan bij buren die ik amper ken. We zijn hier allemaal ‘zomerburen’. Dan zet iedereen zijn stoeltje voor op de straat en gaan we bij elkaar zitten. In de winter blijft het ‘hallo’. Raar hè.”

Dongen
De burgemeester was ontvangen door de Turkse familie Kaysi en stuurde mij na de uitvoering van het project een e-mail: “(…) uw artikel in het tijdschrift over de resultaten van het project vind ik ontzettend goed (...)”.