De Globetrotter
Deel 1

Carolien en Olivia zitten in het laatste jaar van hun basisschool. Ze besluiten om in hun vrije tijd twee boeken te schrijven. In het ene boek begint Carolien en in het andere boek begint Olivia. Na elke schrijfsessie wisselen ze van boek. Het ene boek gaat over een ridder genaamd Tom, die met twee van zijn vrienden te paard op een avontuurlijke reis gaat, om een prinses uit een trollenkasteel te bevrijden en om een draak te verslaan. In het andere boek loopt Marie, weg van haar man die niet te vertrouwen is. Op haar reis belandt ze in bijzondere situaties. Carolien en Olivia maken zelf ook veel mee. "Hoe krijgen we die arme koe uit die ontzettend hoge boom?"

Anne Cornelissen (1998) is geboren in Amsterdam, heeft gewoond in Makkum en woont nu in Groningen. Ze heeft een tussenjaar genomen omdat ze een negatief bindend studieadvies heeft gekregen in het eerste jaar dat ze scheikunde studeerde. Hierin heeft ze gewerkt, dit boek geschreven en is ze op zoek gegaan naar een andere studie. Ze heeft een jaar psychologie gedaan en doet nu weer scheikunde. Ze is altijd gefascineerd geweest door verhalen. Ze speelt graag toneel en schreef al verhalen toen ze nog maar net kon schrijven. In dit boek heeft ze haar fantasie de vrije loop gelaten. Het leek haar leuk om een boek te schrijven voor de jeugd, omdat ze zelf die tijd al heeft meegemaakt.

“Weet je wat het is, ik vind het altijd moeilijker om verhalen te vertellen dan om ze te schrijven.”
“Ik ben je beste vriendin. Aan mij kan je alles vertellen,” zeg ik. “Kom, nadat we deze taart op hebben, gaan we naar buiten voor een wandeling door het bos. Daar krijg je genoeg inspiratie van om je leukste verhalen te vertellen,” zeg ik. Olivia neemt een slok van haar thee.
“Dat kan,” zegt Olivia, “maar het wordt wel snel donker.”
“Dat is nog spannender,” zeg ik. We laten de warme koppen thee achter. Op beide schotels ligt nog een half stuk taart.
We lopen in onze warme jassen de deur uit. We lopen van het grindpad de weg op. Nadat we een tijdje over de asfaltweg hebben gelopen, komen we op een weggetje dat leidt naar het bos. Wanneer we het bos inlopen begin ik met een verhaal. Het is een beetje een griezelig verhaal omdat ik weet dat Olivia daar niet zo goed tegen kan.
“Heb je wel eens een heks gezien?” vraag ik aan haar. “In dit bos woont namelijk een heks. Een heks die alleen in het donker reist op haar grote griezelige bezemsteel. Ze vliegt daarmee door het bos en met haar groene ogen op scherp kan ze alles zien wat er boven en onder haar beweegt. Levende dieren zoals eekhoorns en vogeltjes weet ze met één greep bij het nekvel te pakken. Ze knijpt in het nekvel en slurpt dan alles wat ze lekker vindt van het wezentje op. De rest van het wezentje heeft ze nodig voor haar toverdrankjes. Ze gooit ze in haar grote zwarte zak die ze over haar schouder draagt. Wanneer ze het bos uitvliegt, wapperen haar grijze en zwarte haren in de wind. Achter haar schijnt het licht van een heldere volle maan. Ze denkt: Waar heb ik zin in? Wat zal ik eens gaan doen? Wie zal ik vandaag eens lekker de stuipen op het lijf jagen?