Lola staat op
Een kijkje in het dagboek van een tiener
- Auteur
-
Mieke Gastkemper
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Young Adult
- Reviews
- 4,7 / 5 (3 reviews )
- Prijs
- € 17 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen vanaf publicatie
(Nederland en België)
Samenvatting
Het is het eind van de zomervakantie en Lola moet weer naar school. Ze gaat naar 4 havo en er staat haar nog veel te gebeuren. Lola heeft haar vrienden bijna de hele zomer niet gesproken. Ze heeft dus extra veel zin om leuke dingen te doen met haar vrienden, zoals feesten. Ze zou niet weten wat ze zonder haar vrienden moet. Tot ze verliefd wordt op Jake. Dit loopt helaas uit tot een fiasco. Hoe komt ze hier uit?
Over de auteur
Mieke Gastkemper (2002) komt uit Zaandam en zat zelf nog op de middelbare school toen ze haar eerste boek schreef. Ze is altijd al erg creatief geweest en hield altijd al van lezen. Avonden lang heeft ze naast school aan Lola staat op gewerkt. Wat begon als een project voor school is uitgebloeid tot een prachtig verhaal. Dit eerste boek dat ze heeft geschreven voelt als een wereld die opengaat.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464034608 / 978-94-640-3460-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 07-08-2020
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Young Adult
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 80
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Liv, Isa en Amira waren druk aan het praten over de outfit van Wanda. Ik was een beetje half aan het meeluisteren. Ik hoorde de helft niet, want ik zat met mijn hoofd bij Jake. Hoe moest ik het zo gaan zeggen tegen hem? Nadat de bel was gegaan kwam Jake naar me toe.
“Zullen we gaan? Volgens mij is wiskunde best veel en ik moet het echt overschrijven, want ik wil niet nakomen.”
Hij zag er echt heel goed uit in zijn outfit.
“Yes, ik pak even mijn jas en dan kunnen we gaan.”
Ik was zenuwachtig en mijn handen trilden een beetje. Toen ik dus mijn jas aan had stopte ik mijn handen diep in mijn zakken. Ik wilde niet dat hij zag hoe zenuwachtig ik was. We liepen naar buiten en Jake vroeg: “Weet je alles nog van zaterdag?”
“Niet alles, en het is allemaal een beetje vaag, maar in grote lijnen weet ik het wel nog, hoezo?”
“Weet je nog dat je het glas van Liv om had gegooid?”
Ik moest lachen. “Ja, ik ben echt een kluns soms.”
Hij keek me aan en moest ook lachen “Dat hebben we gemerkt.”
Zijn ogen zijn ook zo mooi, ik bleef hangen in zijn blik en stond stil.
“Wat is er? Kom we hebben niet eeuwen de tijd.”
“Jake? Ik moet je wat vertellen.”