Prostaat praat!
Ervaringsverhalen van patiënten en behandelaars urologische oncologie
- Auteur
-
Aart J. van Dijk
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 23 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen vanaf publicatie
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Over de auteur
Productinformatie
- ISBN
- 9789464034653 / 978-94-640-3465-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 07-08-2020
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 268
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Vreemde rol. Hans was al 35 jaar gewend om te acteren rondom een ziekenhuisbed. Nu lag hij er ineens in als patiënt. Hoe heeft Hans, de zeer ervaren verpleegkundige, zijn behandeling als patiënt ervaren? Op de een of andere manier voelde het vertrouwd om in een, weliswaar vreemd, ziekenhuisbed te liggen. 'Je vindt het natuurlijk wel een vreemde rol.' Verpleegkundigen spraken hem aan met 'jij' in plaats van met 'u' als ze zijn beroep wisten. Dat vond hij prettig. Maar er waren ook wel wat andere ervaringspunten. Hans brengt in zijn werk dagelijks naalden/infusen in bij dialysepatiënten maar toen bij hem een infuus werd ingebracht vond hij dat nogal pijnlijk: 'Ik wist niet dat het zo pijnlijk is!' De katheter heeft hij als erg vervelend ervaren en ook pijnlijk. Het was nogal een gehannes met de dag-urinezak aan zijn been en de nacht-urinezak voor aan bed. Hoe was Hans als patiënt? Zijn vrouw Yvette: 'Hans was soms een wat eigenwijze patiënt. Hij had een te laag zuurstofgehalte in zijn bloed en kreeg een "zuurstofbril" in zijn neus. Regelmatig deed hij die bril uit ("anders kan ik niet met de dokter praten"), maar dat was natuurlijk niet de bedoeling.' Ook zei hij tegen de uroloog dat hij wel naar huis kon na één nacht, terwijl hij volgens afspraak twee nachten moest blijven. Hans moest zichzelf gedurende dertig dagen een prikje tegen trombose geven. Hij had daar een aversie tegen. Toen er nog twaalf dagen te gaan waren stelde hij voor om er mee te stoppen, 'Het lijkt me wel genoeg zo, ik beweeg wel voldoende', maar hij moest tóch de kuur afmaken. Hans heeft de verzorging in het ziekenhuis als erg prettig ervaren en is inmiddels weer aan het werk. Het lijkt er op dat hij er goed vanaf is gekomen, toch wel een beetje een bofferd!