Voorkant cover van Tussen haring, wiet en hemaworst

Achterkant cover van Tussen haring, wiet en hemaworst

Tussen haring, wiet en hemaworst
Een lachspiegel

Auteur: M.H. Stevens
Uitvoering: Paperback
Genre: Verhalen

Prijs: € 19 ,99
Verzending: Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd: Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

“Zeg drie woorden waardoor ik Nederland ervaar.” Ik zei hem dat het onmogelijk was. “Je doet je best maar. Kom, voor de draad ermee.” Ik zuchtte een keer diep en riep: “Haring, wiet, hema-worst.” Er verscheen een tevreden glimlach: “Heerlijk! Dank. Een keer geen kaas of kerkplein.” Ik probeerde een plat steentje over het gladde wateroppervlak te laten stuiteren. Een doffe plons doorbrak de korte stilte waarop ik zei: “Ik schrijf nog wel een keer een boek over wat zich daartussen allemaal afspeelt.” Zijn steentje stuiterde een keer of negen over het water: “Je doet je best maar.”

Over de auteur

M.H. Stevens (1976) woont met zijn vrouw en vier kinderen in het nog net Noord-Limburgse Gennep, een bosrijke gemeente, samengeknepen door Maas en Niers, aan de rand van het Reichswald. Het goede leven daar probeert hij grotendeels niet al te serieus te nemen. De schoonheid ervan daarentegen is een zaak vol ernst. De combinatie van fantasierijke zelfspot en absolute bewondering voor alles om hem heen, heeft geleid tot deze bonte verzameling humoristische verhalen. Gedroomd en uitgekomen.

Productinformatie

ISBN: 9789464500202 / 978-94-645-0020-2
Uitgeverij: Boekscout
Verschijning: 29-10-2021
Taal: Nederlands

Genre: Verhalen

Uitvoering: Paperback
Pagina's: 142
Formaat: A5
Illustraties: Nee

Inkijk

Er zit niets anders op dan de bagage koffer voor koffer weer uit de zojuist volgepropte stationwagen te halen na haar vraag of hij gedacht heeft aan Bonkie, het knuffelkonijn van hun jongste dochter dat in dat rode tasje moet zitten. Hij meldde direct dat hij het rode tasje niet ingepakt heeft, maar de gedecideerdheid van zijn vrouw toen ze zojuist zei: “Zie jij hier ergens het rode tasje staan?”, terwijl ze wees op een leeg stuk gras, heeft hem tegen beter weten in simpelweg overbluft. Tegenspartelend heeft hij, nog immer in prille euforie van de vlekkeloze sluiting van de bagageruimte, vervolgens zuchtend “Ja schijt” gezegd, maar het pruillipje en de betraande oogjes van de kleuter, de dwingende frons van vrouwlief en het schrikbeeld van een helse terugreis heeft hem doen inzien dat schijt er absoluut niet bij is. Mopperend, en nadat hij knetterhard zijn hoofd heeft gestoten tegen de openstaande achterklep ronduit vloekend en tierend, flikkert hij inmiddels de koffers een voor een hardhandig op de plek waar tot een uurtje geleden nog hun vouwwagen stond.
“Wajooow deze gast geeft die waggie een kopstoot gek!”, nadert de puber die de hele vakantie hun buurjongen was al vloggend als een razende reporter. “Bikkelhard is deze tata boyz!” De brutale bewondering van de knul komt zijn gemoedstoestand allerminst ten goede. Een woeste blik in de camera op het uiteinde van de selfiestick doet de slissende puber besluiten zijn vlog af te sluiten: “Peace! Laterzzz!” Hij kijkt de snotneus na tot die verdwijnt in de caravan van zijn ouders.