In de ban van hebzucht

In deze verhalenbundel worden de diverse gedaanten van hebzucht op een humoristische en soms ook confronterende wijze aan de kaak gesteld. De lezer zal hierin wellicht iets van zijn eigen zielenroerselen herkennen en zich afvragen of hij niet net zo in elkaar zit. De kernvraag luidt dan ook in hoeverre iemand bereid is zijn morele principes op te offeren voor macht, rijkdom en aanzien. Is hebzucht dan niet simpelweg het hedendaagse equivalent van de dans om het Gouden Kalf uit het Oude Testament? Maar wat is er eigenlijk mis mee om eruit te halen wat erin zit? Natuurlijk gaat er dan wel eens iets mis, maar niemand is immers perfect. Is dat niet een hele geruststelling?

Jan Roosen (1951) woont samen met zijn vrouw in Amsterdam. Hij werkte, na een gevolgde hbo-opleiding bedrijfseconomie, eerst tien jaar in het bedrijfsleven. Na de op latere leeftijd afgeronde academische studies economie en rechten, werkte hij tot zijn pensioen als docent aan de Hogeschool van Amsterdam. Hij schrijft korte verhalen voor diverse periodieken als Fantastische Vertellingen, Ballustrada en Ganymedes. In februari 2021 verscheen bij uitgeverij Boekscout zijn verhalenbundel Op een dood spoor. In zijn werk staat zijn fascinatie voor het niemandsland tussen fictie en non-fictie centraal.

Het journaal opende een week geleden met een bizarre scoop. De nieuwslezer barstte op opgewonden toon onmiddellijk los:

‘Wetenschappers van de Universiteit van Amsterdam hebben aanwijzingen gevonden, dat bij sommige mensen hun schaduw zich niet alleen van hen kan losmaken, maar zich ook nog eens kan opsplitsen in deelschaduwen, die zelfstandig kunnen opereren.’

Een anonieme oud-medewerker van de universiteit, die door het journaal werd opgevoerd als een doorgaans betrouwbare bron, was uit de school geklapt en had een tipje van de sluier opgelicht. Volgens hem was door observatie van ex-gedetineerden, die aan angsten leden die vaak neersloegen in de vorm van depressief gedrag, gebleken dat zij dan op zo’n moment in staat waren die deelschaduwen zelf aan te maken.

Het had er zelfs veel van weg, dat die deelschaduwen niet langer meer genoegen namen met hun depressieve eigenaren, die slechts in de marge van de samenleving opereerden, maar nu sterk voor zichzelf opkwamen en zich stukje bij beetje van hun eigenaren probeerden los te maken.

Een woordvoerder van het Bureau voor Schaduwzaken kondigde als reactie op dit sensationele nieuws een nader onderzoek aan.