DE SMID
Heeft de smid een plan gesmeed,
Zoals z’n vader dat ook al deed,
Dan wordt hij als gezel met aambeeld en hamer,
Elk jaar vakbekwamer,
Tot hij de titel meestersmid bekleedt.
Het beroep is bijkans uitgestorven;
Een nieuwe smid wordt echt niet meer geworven.
Zo’n smid, die hele lange dagen,
Werkt tot alle hoeven en ruiten zijn beslagen;
Dat wordt van vader op zoon niet meer georven.
Hij heeft vele ijzers in ‘t vuur,
Staat met z’n rug tegen de muur,
Want de boeren hebben altijd haast,
Maar staan wel stomverbaasd,
Van z’n smidswerk, op den duur.
In de hoefstal koestert hij ‘t paard,
Want zo’n knol, die is dat dubbel waard.
En als nieuwe ijzers worden aangemeten,
Omdat de ouwe zijn versleten,
Dan weet je: Hierdoor is de smid vermaard.
Hij laat z’n moker dalen
En doet dat vele malen,
Op roodgloeiend staal.
Dat wordt gesmeed met elke haal;
Het resultaat laat zich als kunst vertalen.
Zelfs de spaken van een wagenwiel,
Zijn voor hem geen Achilleshiel.
Met ‘t oog als die van een wagenmenner,
Is hij bij uitstek hier de kenner
En zo gaat hij door met hart en ziel.