Erg onder de indruk van de eerlijkheid van de schrijver. Sanne deelt open en bloot haar verhaal met je, met alle emoties, frustraties en gedachtes die hier bij kwamen kijken. Ik was nog niet bekend met de hersenaandoening Misofonie en ik heb hier nu een beeld van. Wat lijkt me dat vervelend en daarnaast vind ik het knap dat je desondanks zoveel onderneemt. Daarnaast komen er in het boek andere “struggles” naar voren waar Sanne als jongvolwassene tegen aan gelopen is, onder andere: studiekeuze, stoppen met studie, liefde, ouders, vrienden, bijbaantjes, wie ben ik, wat wil ik. Fijn dat hier iemand eerlijk over is en over schrijft; dan weet je als jongvolwassene zijnde dat je niet de enige bent die tegen bepaalde dingen aanloopt. Een prettige reminder voor als je wel denkt dat je de enige bent die tegen iets aan loopt. Ik denk dat je met dit boek veel jongvolwassenen kunt inspireren en ondersteunen. Heb met plezier en een traan gelezen. Dankjewel!
STILTE!
De interne schreeuw van een studente met Misofonie
- Auteur
-
Sanne Snijders
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 21 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen vanaf publicatie
past door brievenbus
(Nederland en België)
Samenvatting
'STILTE!' galmt dagelijks als een echo door haar hoofd. Het bestaan van een student wordt namelijk niet gekenmerkt door balans en rust. Gooi daar nog eens de hersenaandoening Misofonie, haat aan geluid, overheen en de chaos is compleet. Het zette de wereld van Sanne Snijders op zijn kop en zij kreeg te kampen met depressies en paniekaanvallen als gevolg van drukte en stress. Met de handen in het haar keek zij jarenlang naar een onzekere toekomst. Ze vond haar weg door het labyrint van zelfontplooiing, maar deed dat wel alleen. Vanuit de simpele wens dat niemand alleen staat op het moment dat zij de reikende hand het meest nodig hebben, kaart ze haar ervaringen met heftige situaties als zoekende adolescent op een luchtige manier aan.
Over de auteur
Sanne Snijders (1998) komt uit het Twentse dorpje Fleringen, waar zij met haar ouders nog altijd woont. Op jonge leeftijd hield zij zich al bezig met schrijven van schoolkrantjes, verhalen en gedichten. Die passie voor het schrijven heeft ze nooit verloren. Zelfs niet toen haar leven als zoekende adolescent compleet overhoop lag. Haar ervaringen en emoties drukt zij het liefst uit in woorden. Bij voorkeur in de door haar zo geliefde taal van metaforen. STILTE! is een oprecht en persoonlijk verhaal, ontstaan uit bloed, zweet en heel veel tranen.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464505627 / 978-94-645-0562-7
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 20-05-2022
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 212
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Op de dag van aankomst liepen we wat rond. We bezochten de winkelstraat en de grote markt en struinden langs de Schelde. Struinen klinkt overigens alsof het lekker weer was, of niet? Dat was namelijk niet het geval. Het was koud, mistig en grauw, maar dat maakte niet uit. In de avond gingen we uiteten bij het Van der Valk Hotel buiten de stad en daarna besloten we in een avondwinkel wat snacks en drank te halen. Ondanks de kou bleven we nog lang buiten in het Stadspark. De wodka-cola hield ons warm.
Pas rond een uurtje of twee in de nacht wandelden we terug naar het hotel. We gingen op bed liggen en al vrij snel begon ik wat te trillen. Ik voelde me slecht, niet ziek of misselijk en alcohol was hiervan niet de reden. Het bleek later het begin van mijn eerste paniekaanval. Van het ene op het andere moment moest ik happen naar lucht en voelde ik een soort intense, onverklaarbare angst. Het overdonderde me zo erg dat ik niet meer kon stoppen met huilen. Mijn zicht werd wazig en mijn hart bonkte in mijn borstkas. Ondanks meerdere pogingen om me tot rust te krijgen, slaagde Maud daar niet in. Ik lag dan wel in haar armen, maar ik was de controle over mezelf, mijn lichaam en emoties compleet kwijt. Al met al duurde het ongeveer drie kwartier voor ik me weer een beetje rustig voelde. Vrij snel daarna viel ik in slaap. Mijn lichaam was uitgeput, dus dit was niet het moeilijkste gedeelte van de nacht.