Transgenerationeel werken
Handboek en achtergronden - Als de verbinding met onze (voor-) ouders is verbroken zijn we kwetsbaar

Transgenerationeel werken is gericht op het zichtbaar maken van onze onzichtbare loyaliteiten met onze ouders en voorouders. Deze onzichtbare loyaliteiten kunnen op een voor ons onbewuste manier een rol spelen in ons huidig voelen, denken en handelen. Het zichtbaar maken van deze loyaliteiten kan ons helpen onszelf beter te begrijpen. Het kan ons ook helpen datgene wat het leven ons aanbiedt te accepteren en in een bredere context te plaatsen. Een bredere context dan voor ons gebruikelijk was. In dit handboek komen zowel de methodiek van het transgenerationeel werken als de loyaliteiten en wetmatigheden binnen systemen en gezinnen aan de orde.
De auteur licht zijn boek verder toe in dit interview: https://hethapsishuis.nl/mp3/HHHrL_transgenerationeel_werken_gradus_van_floresetein.mp3

Gradus van Florestein werkte voor zijn pensionering als psychiater en psychotherapeut in een eigen praktijk. Momenteel geeft hij workshops, zoals ‘opstellingen’, ‘mystiek en de aard van het zijn’, ‘bezielend ouder worden’ (www.theschoolofnewdirections.nl). In 2000 publiceerde hij bij uitgeverij Akasha ‘introductie in esoterische filosofie’, in 2002 bij dezelfde uitgever ‘Transpersoonlijke psychiatrie, realiteit in beweging’ (tweede druk 2008). Aansluitend op het fenomeen ‘opstellingen’ publiceerde hij bij dezelfde uitgever in 2009 ‘De depressie vanuit verschuivend perspectief’. In 2021 verscheen bij uitgeverij van Warven ‘Rattenvangers van het onbehagen, verschijnselen, voedingsbodem, herhaling en voorkómen van het totalitarisme’ (tweede druk 2022). Dit boek schreef hij samen met de filosofen Petra Bolhuis en Theo Meereboer.

In de jaren zeventig van de vorige eeuw ontwikkelde de Amerikaans-Hongaarse psychiater Nagy dit transgenerationeel denken. Hij publiceerde onder meer het boek: Invisible Loyalties.
Kern van zijn theorie is de ‘legacy’: de erfenis. Wij erven van onze ouders en voorouders. Het gaat dan niet zozeer om materie, die we als erfgenamen erven, maar om de al dan niet verwerkte ervaringen van de voorouders. Hij introduceerde in de theorievorming van gezinstherapie begrippen als loyaliteit, rechtvaardigheid en sociale dynamiek, balans en disbalans.
Zijn uitgangspunt is dat het evenwicht tussen geven en nemen essentieel is voor ons welbevinden. Indien dit evenwicht is verstoord kunnen wij onrecht ervaren in ons eigen leven, en vanuit onze betrokkenheid met onze dierbaren kunnen wij een dergelijk onrecht ook in het leven van deze dierbaren ervaren.
Niet alleen in ons eigen gezin van herkomst, maar ook in de generaties voor ons kunnen onzichtbare loyaliteiten op een onbewuste manier een grote rol spelen in ons huidig voelen, denken en zelfs handelen. Zo kunnen wij bijvoorbeeld onbewust loyaal zijn aan een verstoten grootvader of grootmoeder, of zelfs aan leden van nog eerdere generaties verder terug.
Het zichtbaar maken van deze onzichtbare loyaliteiten kan ons helpen onszelf beter te begrijpen. Het kan ons ook helpen datgene wat het leven ons ogenschijnlijk aanbiedt te accepteren en in een bredere context te plaatsen. Een bredere context dan voor ons gebruikelijk was.