De tijd stond stil
Een roman over liefde, traumaverwerking en de kracht van vriendschap

Anne Avalle keert op 63-jarige leeftijd vanuit Frankrijk terug naar Nederland. Ze heeft iets vreselijks meegemaakt en weet niet meer hoe ze verder moet. In haar nieuwe huis in Nederland raakt ze bevriend met drie buurvrouwen, die net zoals zij op een kruispunt in het leven staan. Ze zijn allen rond of boven de zestig en het laatste deel van hun leven is begonnen. Binnen een paar weken delen de vriendinnen lief, wijn en leed. Weduwschap en verkeerde minnaars, alles wordt besproken. Toch houdt Anne haar eigen pijnlijke verleden verborgen. Wat is er gebeurd? Kan de vriendschap met haar nieuwe vriendinnen haar helpen om haar verhaal te delen en het trauma te verwerken?
De werkelijkheid is soms ongeloofwaardiger dan fantasie…

“De schrijfster weet de lezer van begin tot eind mee te nemen in deze mooie roman met dramatische hoogtepunten. Zeer boeiend boek. Een aanrader.”
- Kenneth Leeflang, Curaçao

“Op hartverwarmende wijze is in dit boek een diep innerlijk trauma getransformeerd tot een heerlijke roman waarin de tijd vertraagt. Dat het mag ontspannen en verwarmen, en tot inspiratie mag zijn voor velen die ernaar verlangen van hun leed los te komen, en het te composteren tot iets waar de wereld blij van wordt.”
- Lotus Verhoeven, GZ-psycholoog.

“De verhalen van Anne en haar vriendinnen zijn boeiend, ontroerend en laten je ook soms lachen.De schrijfster weet goed de spanning op te bouwen en ons mee te nemen in het bijzondere leven van Anne, haar familie en haar vriendinnen. Het is geen voorspelbaar verhaal en daarom kun je het boek niet meer wegleggen.”
- Inske den Dulk - Posthumus Meyjes, Wings of Support.

Désirée te Nuijl werd geboren in 1953 en groeide op binnen een familie die werkzaam was voor radio en televisie. Zij startte haar carrière als productieleider in de filmindustrie en werkte vanaf 1992 als docent aan verschillende academies op het gebied van filmproductie. Ook het schrijven zat haar in het bloed en vele artikelen voor week- en maandbladen en korte verhalen vloeiden in de loop der jaren uit haar pen. In 2008 publiceerde Boom Onderwijs haar eerste lesboek. Haar passie voor reizen bracht haar naar vele landen en het uiterste puntje van de bewoonde wereld, maar uiteindelijk besloot ze het rustiger aan te doen en trok ze zich terug in het natuurgebied van de Gooise Meren. Hier vond zij eindelijk de tijd om de roman te schrijven waarin de herkenbare personages van vrouwen met hun verschillende, onontkoombare en soms traumatische levenservaringen, een weg zochten naar het papier.

Kwetsbaar opstellen, had Aviva gezegd tijdens een van de laatste sessies. Openheid was nu een belangrijke stap in haar genezingsproces. ‘Wat kan je nou eigenlijk gebeuren, je vertrouwt ze toch?’
Aviva had haar lang aangekeken en gewacht op een antwoord. Ze wist het antwoord wel, ze vertrouwde zichzelf niet. Door het hele vreselijke verhaal op tafel te gooien, werd haar verleden een deel van haar heden! Zou het uitkotsen van haar shit haar vrolijke bijna oppervlakkige leven, dat ze nu zo zorgvuldig in stand hield, omvergooien? En daarnaast, was het leven met de drie J’s, wel zo oppervlakkig?
Jacq deelde nu toch ook haar shit met de club? Zij werd daar toch ook niet op beoordeeld, integendeel. En wat Jo had meegemaakt de afgelopen maanden was helemaal niet te beschrijven. Hoe stom kan een mens zijn. Toch stonden ze allemaal voor elkaar klaar, zonder oordeel. Alleen de kreet ‘stomme trut’ werd af en toe geroepen, op een emotioneel moment, maar vol liefde. Beseffend dat we allemaal stomme trutten zijn, en in ons leven maar wat aan klunzen.
Nou ja, mijn verhaal komt ook wel, dacht ze, ooit ben ik ook zover. Hoofdschuddend liep ze door de tuin en probeerde de gedachten die haar nu overspoelden weg te duwen naar de plek waar ze hoorden, diep verborgen onder de dubbele bodem van haar emoties.