Ik had verwacht dat het boek veel meer over depressie zou gaan.Ik ben zelf bezig met het schrijven van een boek over dit onderwerp. En ik vind dat ik het veel beter kan. Lester is tijdens zijn opname druk met verliefdheid op een stagiaire. Echt ongelooflijk als je daar tijdens een opname voor een depressie mee bezig bent. Verder heeft hij ook nog gevoelens voor andere cliënten. Dan ben je niet echt depressief. Lester schrijft af en toe wel goed daarom doet hij er verstandig aan een boek met veel romantiek en erotiek te schrijven dan te schrijven over een heel ernstige ziekte als depressie.
Help! Ik word opgenomen
Ben ik echt gek geworden?
- Auteur
-
Lester Half
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Reviews
- 1,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 19 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen vanaf publicatie
past door brievenbus
(Nederland en België)
Samenvatting
Schreeuwend en drijfnat van het zweet schrik ik rechtop wakker en merk ik dat ik vastgeketend in een ziekenhuisbed lig. Waarom weet ik niet waar ik ben?
In de verte hoor ik anderen patiënten luidruchtig zuchten en kreunen. Langzaam komt het besef dat mijn zelfmoordpoging van gisteravond mislukt is.
Ik heb het gevoel dat ik moet overgeven. Ben ik echt zo 'zwak' als mensen zeggen omdat ik liever dood wilde? Of ben ik echt ziek in mijn hoofd? Kan ik mezelf nog wel vertrouwen na een mislukte poging? Of is het beter als de psychiater me gedwongen laat opnemen?
Isa? Help me.
Over de auteur
Lester Half (1996) is de laatste paar jaar meerdere keren in een psychiatrische instelling opgenomen om zich te laten behandelen voor zijn depressie. Tijdens zijn zoektocht naar herstel heeft hij zijn meest donkere gedachten en fascinerende verhalen van lotgenoten op papier weten te zetten.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464681680 / 978-94-646-8168-0
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 28-10-2022
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 144
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
De kilometerteller blijft stijgen: 90 kilometer per uur. Ik schakel door naar zijn vijfde versnelling: 100 kilometer per uur. De splitsing komt steeds dichterbij. Gek genoeg voel ik me rustig: 110, 120. De witte strepen van de snelweg vervagen. Mijn handen beginnen te tintelen: 125, 130 kilometer per uur. De zool van mijn voet blijft het gaspedaal verder indrukken. Heel mijn lichaam begint te trillen. In de verte zie ik de splitsing steeds sneller op me afkomen. Ik kijk in mijn binnenspiegel. Het is rustig op de weg. In mijn ooghoeken zie ik een ambulance in tegengestelde richting voorbijrazen. Mijn lichaam begint nu ongecontroleerde bewegingen te maken. De nieuwslezer op de radio meldt met een lage donkere stem dat het exact 9 uur is en hij wenst me een fijne ochtend. Mijn zicht wordt steeds waziger. Nog 200 meter. Ik knijp mijn ogen stevig dicht. Even denk ik dat het zo meteen allemaal voorbij is. Dat alle pijn verdwenen zal zijn. Ik heb mijn lichaam niet meer onder controle. Nog 100 meter. Mijn hartslag slaat over: 135 kilometer per uur, 140. Ik nader de splitsing. Ik merk dat er tranen over mijn wangen rollen. Help me! Iemand? Nog 50 meter. Nog 40 meter. Ik sluit mijn ogen. Ik adem diep in. Ik schreeuw het uit: “AAAAAAH!”