Ik ben omdat wij zijn
De odyssee van een hedendaagse Nederlandse sjamaan ingewijd in een Afrikaanse natuurreligie

Ingebed in een cultuurhistorische context verhaalt Marijn op openhartige wijze over zijn weg en wording als sjamaan in de Afro-Cubaanse tak van een Afrikaanse natuurreligie: de orishatraditie. Goden, godinnen, geesten en gene zijde. En zijn taak om samen met hen dolende zielen te begeleiden naar lichtere oorden en de wereld aan deze zijde bij te staan in de odyssee van het bestaan. Dit alles ademt groei en transformatie én een Ubuntu oerverbondenheid met alles wat leeft, waarbij de scheidslijnen tussen de werelden vervagen. Dit verhaal geeft een unieke inkijk in de dagelijkse realiteit van een sjamaan als zo genoemde 'gewonde genezer'. En by the way geeft het ook inzicht in de belevingswereld van artiesten zoals Gloria Estefan, Beyoncé, Angelique Kidjo die hiermee een link hebben. Een waar avontuur. Met kleurrijke illustraties.

'Vanuit een levende mythische erfenis van het grootse Afrikaanse continent brengt dit verhaal de betovering terug in onze moderne en onttoverde wereld. Moge de Yoruba goden en het licht van gene zijde de lezer zegenen!' - Drs. Ko Vos, Ph.D. – Verbonden aan diverse opleidingen op het gebied van dieptepsychologie. Gespecialiseerd in C.G. Jung en Afrikaanse filosofie.

'In een bijzonder mooie schrijfstijl weet dit verhaal de oerwijsheid van Afrika tot leven te brengen; dat wij veilig en vrij zijn in verbondenheid met de oorsprong van onze natuur.' - Kossilate, hogepriester/babalao – African Healing, Nederland/Benin

Marijn Louis Willems, MEd. (1968) ofwel Omo Osa Meji, Master of Education in Arts, werd in 2003 als witte native Nederlander ingewijd als natuurgodenpriester/sjamaan in de Afro-Cubaanse tak van de West-Afrikaanse orishatraditie. In 2020 schreef hij zijn eerste boek Omarm het leven; de titanenstrijd van een als leerling seksueel misbruikte man. Het boek werd lovend ontvangen. Ik ben omdat wij zijn is zijn tweede boek

De volle maan staat hoog aan de nachtelijke hemel. Trommels klinken in de tropennacht in symfonie met duizenden krekels en kikkers. In de verte zie ik een dorpje met lemen hutten met in het midden een soort plein. Het licht van de maan schijnt als een schijnwerper op een grote kring zwart Afrikaanse mannen en vrouwen. Ze dansen uitbundig. Ik word er als een magneet naar toe gezogen en sta plots oog in oog met hun glimmende half naakte lijven die net tot rust zijn gekomen. Ze zijn versierd met raffia, veren, schelpen, kralen en belletjes. Ik durf niet op te kijken echter ze wenken mij. Ik doe nog een stap dichterbij en kijk hen verlegen aan. Ze glimlachen hartelijk en wenken mij weer om mee te komen de kring in. Ze maken aanstalten om weer te gaan dansen. De grote houten trommels met strak gespannen huiden beginnen weer te dreunen. Metalen bellen schellen er doorheen. Met een schreeuw uit het niets komen de krachtige mannen- en vrouwenlijven weer als één in beweging. De hele kosmos beweegt om ons heen. Iemand steekt mij nog een hand toe. Echter ik sta als versteend. Ik kan er nog niet bij. Al weet ik wel: hier hoor ik thuis. Dan hoor ik plots een ruwe stem die mij uit mijn mooie dagdroom haalt: “die hele serie boeken voor vierentwintig gulden. Een koopje vent!” Shit, ik sta te dromen midden op de boekenmarkt in hartje Rotterdam. Ik keer mijn portemonneetje om en haal er vierentwintig gulden uit en geef het hem. Mijn laatste centen terwijl de maand nog lang niet af is. Maar ik weet, deze boekenserie moet ik meenemen. Volkeren en stammen uit Afrika. Ik smacht ernaar. Beter honger in mijn buik dan honger in mijn ziel.