Met dit boek geeft Quinty Emilie een indrukwekkend inkijkje in wat er gebeurt in een kind en jong volwassene als het te maken krijgt met langdurige blootstelling aan gebeurtenissen zoals pesten. Maar ook wat grensoverschrijdend gedrag van een volwassene die je hoort te kunnen vertrouwen met je (zelf)vertrouwen doet. Ze is in staat om zowel vanuit het moment van de beleving te schrijven, waarin ze teruggrijpt op oude dagboekaantekeningen, als reflecterend achteraf. Deze combinatie geeft een diepere laag mee aan haar verhaal. Helder, zonder opsmuk, eerlijk en open vertelt Quinty over de impact van alles wat ze meemaakt op haar innerlijke belevingswereld en vervolgens in een neerwaartse spiraal op school, haar eetpatroon en geestelijk welzijn. Quinty's boek laat zien hoe cruciaal het is om echt (!) de tijd te nemen om te luisteren naar jongeren die hulp nodig hebben. Ik vind het verplicht leesvoer voor wie in de jeugdzorg werkt. Maar het kan ook ouders en andere jongvolwassenen helpen die hiermee te maken krijgen. En, het is heel fijn om te lezen dat het uiteindelijk stapje voor stapje beter gaat met Quinty. Chapeau Quinty voor je dappere stappen. Op naar meer en meer "geluksmomentjes" om in je eigen woorden af te sluiten.
Het leven gaat niet over roze
Mijn strijd tegen depressie, anorexia, PTSS en de jeugdzorg
- Auteur
-
Quinty Emilie
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Reviews
- 4,8 / 5 (17 reviews )
- Prijs
- € 21 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Wat heeft het leven nog voor zin als je het idee hebt dat je niets meer waard bent? Je het gevoel hebt dat je het nooit goed kan doen? Wanneer het voelt dat je er alleen voor staat? Door alle gebeurtenissen in haar leven is Quinty in deze spiraal van negatieve gedachten terechtgekomen. Met name door een bepaalde vervelende ervaring, met iemand die ze heel erg vertrouwde, raakte Quinty haar veilige plek kwijt. Een plek waar ze heel graag kwam en alle nare ervaringen even kon vergeten. Vanaf dat moment ging Quinty in overlevingsstand. Ze vluchtte voor alles en iedereen.
Over de auteur
Vanaf jongs af aan schreef Quinty Emilie (2001) in dagboeken. De dagboekfragmenten zijn aangevuld met hoe ze er nu tegenaan kijkt. Ze heeft een lange weg achter de rug, maar kijkt nu vooruit naar wat de toekomst allemaal te bieden heeft.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464685350 / 978-94-646-8535-0
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 10-03-2023
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 188
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Mijn gedachten dwalen af van de laatste wiskundesom die ik nog moet herschrijven. Ik loop naar de andere kant van mijn slaapkamer en zet de verwarming zo hoog mogelijk. Ik ben een koukleum. Het weer helpt ook niet.
Vanochtend nam ik een warme douche en fietste daarna naar school. Dat was een slecht idee want mijn haar bevroor vrijwel direct. Dat weten we ook weer. Nooit douchen als je door de kou moet fietsen. En dan was mijn mascara (die ik eigenlijk nooit op doe) ook nog uitgelopen. Het was werkelijk geen gezicht.
Ik loop weer terug naar mijn bureau en ga zitten. Mijn gedachten maken overuren.
Ga ik wiskunde nog een keer herschrijven? Ik begin te twijfelen.
In de les had ik het huiswerk gemaakt. Het was zo slordig geschreven dat ik thuis de bladzijden uit mijn schrift heb gescheurd en het drie keer opnieuw heb geschreven. Ik kan er niet tegen dat ik een lelijk handschrift heb en dan ook nog eens van die domme spellingsfouten maak door mijn dyslexie. Ik haat het. Ik ben extreem perfectionistisch. Waarom weet ik eigenlijk niet. Ik wil gewoon dat alles perfect is, ook al word ik er moe en zwaar gestrest van.
Ik schrijf het nog een keer opnieuw, maar nu moet alles dan echt perfect zijn. Ik wil het niet nog een keer doen.
Reviews (17)
Met dit boek geeft Quinty als geen ander aan hoe je ondanks allerlei schadelijke ervaringen, door van de kleine dingen te genieten, door kunt gaan met het leven. Het boek is daarmee een diepe bron van wijsheid voor vrijwel iedereen die tegen vergelijkbare of zelfs totaal andere uitdagingen in het leven aanloopt en kan zelfs mensen uit de negatieve spiraal halen. Ook kaart het aan hoe slecht de jeugdzorg en de psychiatrie (en in bredere zin de overheid) met mensen omgaat en hoe het functioneren van een destructief systeem boven de persoonlijke vraag wordt gesteld. Het boek is een enorme aanrader voor beleidsmakers, personen met vergelijkbare ervaringen en (aanstaand) medewerkers van Jeugdzorg of aanverwante organisaties.
Het boek van Quinty is een stuk levensverhaal en kan onthullend en schokkend worden genoemd, gelukkig met een moedgevend slot. Het belang schuilt vooral in de klacht over de kennelijk falende jeugdzorg in Nederland en verdient daarom brede aandacht van de betrokken (overheids) instanties.
Het boek dat geschreven is door Quinty is geschreven in dagboek fragmenten. Iets wat ik normaal gesproken nooit zou lezen, omdat het niet zozeer onder mijn lees genre valt. Echter heeft dit boek mij laten zien dat ook boeken die geschreven zijn als dagboek fragmenten, je zo makkelijk mee kunnen nemen het verhaal in. Het geeft je niet alleen inzicht over de gebeurtenissen, maar ook de gedachtegang van deze persoon en zijn/haar gevoelens. Dit boek was in mijn ogen erg speciaal en had niet beter onder woorden gebracht kunnen worden dan dat het nu is.
Het leven gaat niet over roze laat duidelijk zien wat voor invloed pesten heeft op een persoon. Niet alleen dat, maar ook wat er gebeurd als je mentaal met jezelf in de knoop komt.
In dit boek laat het duidelijk zien hoe sterk Quinty daadwerkelijk is. Ze heeft dit gevecht gewonnen en blijft zelfs nu nogsteeds doorgaan. Dat bewonder ik heel erg aan haar! Wat ben ik trots dat zij stapje bij beetje vooruit is gegaan en wat hoop ik dat zij meerdere "geluksmomentjes" mag beleven!
Als je aan mij zou vragen "Raad je dit boek aan aan je vrienden en familie?", dan zou ik daar een duidelijk antwoord op hebben. Ja.
Ja, ik zou het aanraden aan vrienden en familie. Maar, ik zou er wel duidelijk bijzeggen dat het soms wat onthullend of schokkend kan zijn. Zoals de titel zegt, het leven is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. En dat is helemaal oké, maar dat zij er wel bewust van zijn.
Het leven gaat niet over roze laat duidelijk zien wat voor invloed pesten heeft op een persoon. Niet alleen dat, maar ook wat er gebeurd als je mentaal met jezelf in de knoop komt.
In dit boek laat het duidelijk zien hoe sterk Quinty daadwerkelijk is. Ze heeft dit gevecht gewonnen en blijft zelfs nu nogsteeds doorgaan. Dat bewonder ik heel erg aan haar! Wat ben ik trots dat zij stapje bij beetje vooruit is gegaan en wat hoop ik dat zij meerdere "geluksmomentjes" mag beleven!
Als je aan mij zou vragen "Raad je dit boek aan aan je vrienden en familie?", dan zou ik daar een duidelijk antwoord op hebben. Ja.
Ja, ik zou het aanraden aan vrienden en familie. Maar, ik zou er wel duidelijk bijzeggen dat het soms wat onthullend of schokkend kan zijn. Zoals de titel zegt, het leven is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. En dat is helemaal oké, maar dat zij er wel bewust van zijn.
Ik las het boek van Quinty omdat ik onderzoek doe naar jeugdzorg en de GGZ en de overgang daartussen. Quinty geeft een inkijkje in hoe zij volwassen is geworden. Het heeft me geraakt hoe alleen zij die weg heeft gelopen. En hoe weinig hulpverleners echt goed hebben geluisterd naar wat zij nodig had. Maar ik was ook geraakt door haar veerkracht en precieze wijze van verwoorden van haar gevoelens en gedachten. Aanrader!
Geweldig boek, mooi beschreven hoe het is om een een mentale ziekte tehebben, en hoe dit kan ontstaan.
Het is open en eerlijk geschreven. Quinty benoemd de zware problematiek , maar met ruimte voor humor en luchtigheid.
Oprecht en vanuit (helaas) ervaring geschreven
Het raakte mij heel erg. Ook werdt ik er helemaal ingetrokken.
Het boek leest prima weg. Ook geeft het heel helder en recht in de roos weer hoe kwetsbaar een mens dat niet helemaal 'in het plaatje past' kan worden als dat 'niet passen' leidt tot ongecorrigeerd pestgedrag. Een mustread voor elke brugklasouder en alle middelbare schooldocenten. Ook een aanrader voor scholieren.
De situatie zit ik zelf niet in, maar het geeft een goed beeld van waar iemand doorheen kan gaan. Het is haast niet voor te stellen en daarom extra knap dat ze zich er zo doorheen heeft gevochten.
Aangrijpend en mooi boek. Deze schrijfster verdient echt deze prijs.
Een oprecht ervaringsverhaal, zo boeiend om met haar mee te mogen lezen.
Heb altijd gezegd dat ik niet wil lezen wat ik zelf heb meegemaakt. Maar Quinty geeft de ruimte om mijn eigen ei kwijt te kunnen.
Dapper om zo’n persoonlijk verhaal uit te brengen ❤️
Het is een indringend verhaal van een zware persoonlijke zoektocht
Geschreven vanuit het hart. Geeft precies de problemen van jeugdzorg aan gezien vanuit de jeugd…..