In Kerims meesterlijke gedichtbundel danst een pens als een elegante choreografie, waarbij de lezer wordt meegenomen in een intrigerende gedachtetrein die de grenzen van taal uitdaagt en oprechte verwondering wekt. Het taalgebruik is als een kunstvorm op zich, een symfonie van klanken en betekenissen die samen een diepgaande ervaring vormen.
Een hoogtepunt van de bundel is het gedicht "Mythe van Sisyphus", de woorden resoneren als een echo in de ziel, en de lezer wordt uitgedaagd om hun eigen lasten te overdenken, terwijl de regels als een troostende melodie herlezen kunnen worden. Diepe waardering voor de kracht van deze poëzie.
Een hoogtepunt van de bundel is het gedicht "Mythe van Sisyphus", de woorden resoneren als een echo in de ziel, en de lezer wordt uitgedaagd om hun eigen lasten te overdenken, terwijl de regels als een troostende melodie herlezen kunnen worden. Diepe waardering voor de kracht van deze poëzie.