Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

De Azaleateelt of Schauklers Revolutie
Politieke Sciencefiction uit 1983

Auteur

Frans Roggen

Uitvoering
Paperback
Reviews
☆ ☆ 3,0 / 5 (1 reviews )
Prijs
22 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

De klimaatcatastrofe hoeft niet meer uitgelegd. Zelfs de 'eco-realisten' hebben er al van gehoord. In 1983 schreef de auteur er een dystopische roman over. Er heerst een onbeschrijflijke terreur in de stad. Eén na één worden fabrieken en de overheidsgebouwen verwoest. De stedelijke bevolking wordt gedeporteerd naar het platteland. Bertil Schaukler leidt het onderzoek naar de terreur. Dat blijft niet onopgemerkt. Er vallen klappen. Bevindt hij zich dicht bij de waarheid? Zal hij het overleven?

Over de auteur

Frans Roggen (Antwerpen 1953) was redacteur van 'De Brakke Hond', 'Het Brievenkabinet' en 'Zilverblad'. Hij recenseerde o.a. voor De Morgen en Het Nieuw Wereldtijdschrift. Hij zat vier jaar in de jury van de Ako-literatuurprijs, waardoor hij centrale verwarming kon laten installeren. Hij publiceerde gedichten, verhalen en essays in tijdschriften en bloemlezingen. Hij schrijft nog altijd cursiefjes voor Zilverblad, het ledenblad van de senioren van de partij GROEN. Hij stond 42 jaar in het onderwijs. Publiceerde in 2016 'Uit de memoires van Merlijn' (De Antwerpse Waleweincompilatie). Hij heeft nog een paar boeken in zijn lade.

Productinformatie

ISBN
9789464894318 / 978-94-648-9431-8
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
02-02-2024
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
236
Formaat
17 x 24 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Inkijk pagina 5
Inkijk pagina 6
Inkijk pagina 7

Reviews

☆ ☆

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

☆ ☆ door Arnout Krelly op 14-04-2024
Vervelend om sterren te geven bij dit niet echt commerciële boek - dat doet de inspanning van de schrijver onrecht aan. Want dit is een kostelijke satire, die best ook wat inspanning van de lezer vergt. Dan krijg je gauw genoeg in de gaten dat De azaleateelt niet over het kweken van bloemen gaat, maar over macht. Bertil Schaukler, het hoofdpersonage van deze goddelijke komedie, bevindt zich in het epicentrum van het sociale platform - in dit geval niet meer dan een ideële plek, een stad, een staat waarin zogezegd een revolutie plaatsvindt. In werkelijkheid heeft hij met niet veel meer dan een tiental medespelers te maken, maar dat is genoeg - in een familie, vriendengroep of werkomgeving lever je meestal ook maar strijd met een beperkt aantal individu's. Heel even speelt Bertil daarbij een leidende rol, maar meestal blijft hij de buitenstaander, de observator, de commentator, de nar. Want al bij al zijn het groteske, bordkartonnen wezens die rond hem draaien, pionnen in een competitief stel dat er eigenlijk niet zo veel toe doet. Voelt Bertil zich dan misschien miskend? Ach, Schopenhauer getrouw betreurt de schrijver wel dat de geschiedenis hoofdzakelijk uit vergissingen en misverstanden bestaat, maar het is juist dat menselijk tekort dat hij graag in de verf zet. En niet eens op onvriendelijke wijze, want zijn spot is altijd opgewekt en monter van toon. Al bij al is De azaleateelt een verrassende trip doorheen de verbeelding van een schrijver, die het intermenselijke slagveld een uitgelezen plek vindt om een bloem op te laten schieten. Dat is mooier dan vier of vijf sterren!