In het voorwoord geeft de schrijver aan dat de gedichten zijn geschreven zonder literaire pretentie. De bedoeling is eerder gedachten delen en mensen laten nadenken over bepaalde boodschappen. Ook is het de bedoeling dat de gedichten herkenbaar zijn voor veel mensen.
Er worden veel verschillende thema’s gebruikt in de bundel. Sommige gedichten getuigen van veel verdriet, de meeste andere zijn weer optimistisch. Er staan gedichten in de bundel over persoonlijke herinneringen en gevoelens, maar ook gedichten met een beeld over wat voor maatschappij de schrijver graag zou zien.
De schrijver gebruikt regelmatig een rijmschema waarbij alle regels op elkaar rijmen. Dit is niet mijn favoriete schema, omdat daardoor soms het ritme verstoord wordt en er gezocht moet worden naar rijmwoorden die dan niet altijd precies passen. Dit is uiteraard mijn persoonlijke mening. Voor mij was het dus fijn dat er ook veel gedichten in de bundel staan met een ander rijmschema of een vrije versvorm. Wel vind ik in alle gedichten, ongeacht het rijmschema, de boodschap sterk en de bedoeling komt goed over. De gedachten van de schrijver worden overtuigend gebracht, maar tegelijkertijd is er de ruimte om het er niet mee eens te zijn.
De schrijver beheerst in ieder geval de kunst om ook in enkele regels een sterk verhaal neer te zetten.
Mensen laten nadenken over bepaalde boodschappen is in mijn ogen ook gelukt. Regelmatig werd ik verrast door een bijzondere kijk op een bepaald thema.
De bedoelingen van deze bundel worden in mijn ogen wel waargemaakt. De gedichten zijn herkenbaar, de gedachten van de schrijver helder en overtuigend en de gedichten zetten je soms aan het denken. Literair gezien is het ene gedicht sterker dan het andere, maar de pretentie was ook niet om een literaire bundel te schrijven.
Er worden veel verschillende thema’s gebruikt in de bundel. Sommige gedichten getuigen van veel verdriet, de meeste andere zijn weer optimistisch. Er staan gedichten in de bundel over persoonlijke herinneringen en gevoelens, maar ook gedichten met een beeld over wat voor maatschappij de schrijver graag zou zien.
De schrijver gebruikt regelmatig een rijmschema waarbij alle regels op elkaar rijmen. Dit is niet mijn favoriete schema, omdat daardoor soms het ritme verstoord wordt en er gezocht moet worden naar rijmwoorden die dan niet altijd precies passen. Dit is uiteraard mijn persoonlijke mening. Voor mij was het dus fijn dat er ook veel gedichten in de bundel staan met een ander rijmschema of een vrije versvorm. Wel vind ik in alle gedichten, ongeacht het rijmschema, de boodschap sterk en de bedoeling komt goed over. De gedachten van de schrijver worden overtuigend gebracht, maar tegelijkertijd is er de ruimte om het er niet mee eens te zijn.
De schrijver beheerst in ieder geval de kunst om ook in enkele regels een sterk verhaal neer te zetten.
Mensen laten nadenken over bepaalde boodschappen is in mijn ogen ook gelukt. Regelmatig werd ik verrast door een bijzondere kijk op een bepaald thema.
De bedoelingen van deze bundel worden in mijn ogen wel waargemaakt. De gedichten zijn herkenbaar, de gedachten van de schrijver helder en overtuigend en de gedichten zetten je soms aan het denken. Literair gezien is het ene gedicht sterker dan het andere, maar de pretentie was ook niet om een literaire bundel te schrijven.