Thailand achter de glimlach: pageturner met wat minpuntjes
Er zijn heel wat boeken verschenen die zijn geschreven door ‘farang’ die permanent of voor een deel van het jaar in Thailand verblijven. Sommige verdwijnen in vergetelheid, sommige blijven je bij. Zoals ‘Thailand achter de glimlach’ van dichter en schrijver Rob van Vlierden. Door zijn vlotte schrijfstijl een pageturner.
In zijn boek gaat het zoals Rob zegt over zijn subjectieve ervaringen die hij op deed en opdoet in Thailand en waar hij door een Europese bril waarneemt. In hoofdstuk 1 gaat hij meteen in op dat waar het land om bekend staat: het sekstoerisme. Een zekere Martin doet zijn verhaal over zijn eerste keer in Pattaya. Door de auteur een spuuglelijke stad genoemd. De man komt aan met een valies vol appels omdat hij denkt dat je met ‘die meiden naar bed kunt voor een appel’. De granny smith die hij een barmeisje aanbiedt krijgt hij meteen naar zijn hoofd geslingerd. De drie weken daarna hangt hij de sekstoerist uit, want ‘het kost toch niets’.
De eigen ervaringen van Rob en anekdotes en verhalen van andere westerlingen worden afgewisseld met informatie over onder meer de zeden en gewoontes, de gezondheidszorg die alleen goed is als je geld hebt, hoe Thailand neutraal bleef in de Tweede Wereldoorlog, verslaving, politiek, staatsgrepen, barmeisjes, geld en schulden, de elite, het koningshuis, de omgang met olifanten en kokosnootapen. Hij bespreekt de invloed van het boeddhisme op het dagelijkse leven. En natuurlijk mag de belangrijkste sport Muay Thai niet ontbreken. Verder komen zijn pogingen om de Thaise taal te leren aan bod. Alles beschreven met ironie, zelfspot en een kritische noot. Leuk zijn de gedichten waar menig hoofdstuk mee begint. Minpuntje is de bronvermeldingen in de tekst zelf. Dat leidt af als je in de flow zit. Toch is ‘Thailand achter de glimlach’ een ‘alternatieve gids voor reizigers en thuisblijvers’ zoals de ondertitel luidt.
Er zijn heel wat boeken verschenen die zijn geschreven door ‘farang’ die permanent of voor een deel van het jaar in Thailand verblijven. Sommige verdwijnen in vergetelheid, sommige blijven je bij. Zoals ‘Thailand achter de glimlach’ van dichter en schrijver Rob van Vlierden. Door zijn vlotte schrijfstijl een pageturner.
In zijn boek gaat het zoals Rob zegt over zijn subjectieve ervaringen die hij op deed en opdoet in Thailand en waar hij door een Europese bril waarneemt. In hoofdstuk 1 gaat hij meteen in op dat waar het land om bekend staat: het sekstoerisme. Een zekere Martin doet zijn verhaal over zijn eerste keer in Pattaya. Door de auteur een spuuglelijke stad genoemd. De man komt aan met een valies vol appels omdat hij denkt dat je met ‘die meiden naar bed kunt voor een appel’. De granny smith die hij een barmeisje aanbiedt krijgt hij meteen naar zijn hoofd geslingerd. De drie weken daarna hangt hij de sekstoerist uit, want ‘het kost toch niets’.
De eigen ervaringen van Rob en anekdotes en verhalen van andere westerlingen worden afgewisseld met informatie over onder meer de zeden en gewoontes, de gezondheidszorg die alleen goed is als je geld hebt, hoe Thailand neutraal bleef in de Tweede Wereldoorlog, verslaving, politiek, staatsgrepen, barmeisjes, geld en schulden, de elite, het koningshuis, de omgang met olifanten en kokosnootapen. Hij bespreekt de invloed van het boeddhisme op het dagelijkse leven. En natuurlijk mag de belangrijkste sport Muay Thai niet ontbreken. Verder komen zijn pogingen om de Thaise taal te leren aan bod. Alles beschreven met ironie, zelfspot en een kritische noot. Leuk zijn de gedichten waar menig hoofdstuk mee begint. Minpuntje is de bronvermeldingen in de tekst zelf. Dat leidt af als je in de flow zit. Toch is ‘Thailand achter de glimlach’ een ‘alternatieve gids voor reizigers en thuisblijvers’ zoals de ondertitel luidt.
