Wat zie je, mensenkind?

Twaalf weken lang zocht Frits Tromp naar het schrijverschap. Hij zwierf door Leeuwarden, van stadsschouwburg naar de scheve toren. Elke dag stelde hij zich de vraag, wat hij zag. Het mensenkind kwam, zag en beschreef datgene om zich heen. Dat resulteerde in elke dag een verhaal van vijfhonderd woorden. Gewoon omdat het kan. Wat zie je, mensenkind? is het resultaat van twaalf weken elke dag een stukje tekst.

"In het voorjaar van 2012 volgde ik het traject #WijDoenHetZelf! van de gemeente Leeuwarden. Het doel van het traject was om uit de bijstand te komen. Elke dag van het project schreef ik een verhaal, en elk verhaal telde vijfhonderd woorden. Al die verhalen samen vormen Wat zie je, mensenkind?"

Dinsdag 30 april was een bijzondere dag. Niet alleen omdat het Koninginnedag was, maar vooral omdat de majesteit afstand deed van de troon. Na 133 jaar kregen we weer een mannelijke vorst. Na drie koninginnen en een koningin-regentes.  
Omdat Leeuwarden van oudsher een hofstad is, besloot ik een deel van de troonswisseling in de stad mee te beleven. Het was wat overleggen met mezelf, maar uiteindelijk had ik dan toch de keuze gemaakt. Ik besloot de ondertekening van de Akte van Abdicatie te kijken in de Prinsentuin. De Akte is toch het belangrijkste onderdeel van de troonswisseling. En de Prinsentuin was in vroeger dagen de privé-tuin van de Friese stadhouders – de directe voorouders van koning Willem-Alexander.  
Ik nam plaats op het terras van de Koperen Tuin. Het terras was nog vrijwel leeg. Op een echtpaar schuin rechts voor me na, en drie Duitse meisjes naast me. De man van het echtpaar kwam net terug van een inspectie binnen in de Koperen Tuin. Hij mompelde iets aan zijn vrouw, waarschijnlijk dat de bar pas over een half uur open ging.  
Die boodschap viel bij de vrouw in het verkeerde keelgat. "Dat is toch helemaal niet zakelijk van ze? Juist op zo’n dag doe je toch een half uur eerder de deuren open? Wat is dat nou weer voor een onzin?"  
De Duitse meisjes trokken zich er niets van aan. Zij waren geïnteresseerd in de prins van Oranje-Nassau, de prins van Duitschen bloet. En zijn Argentijnse vrouw.  
Inmiddels kwamen meer mensen op het terras zitten. We werden inmiddels op onze wenken bediend door serveersters in oranje shirts. Met op de achterkant de tekst: "Ga eens bier halen!"  
Ja, doet dat eens, meisje.