De Drakenhoeder

Auteur: Abigail Esmee van Kruijsdijk
Uitvoering: Paperback
Genre: Fantasy & Science-fiction

Prijs: € 22 ,99
Verzending: Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd: Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Diana lijdt aan geheugenverlies. Ze wordt hartelijk opgenomen in een familie die goed voor haar zorgt. Maar dan ontdekt ze dat ze vervolgd wordt en dat ze de Drakenhoeder is. Zij is de enige die de oorlog tussen de Agrata’s en het Duistere leger kan stoppen. Nu is het haar taak om alle draken te ontmoeten en het land uit zijn duisternis te rukken. Maar zijn haar vrienden wel te vertrouwen? Kan ze haar angsten overwinnen? En, zal ze ooit haar geheugen terug krijgen? Laat je meeslepen in een fantasierijk verhaal door Aerion.

Over de auteur

"Ik ben geboren op 17 mei 1997 in Eindhoven. Ik heb het altijd naar mijn zin gehad thuis. Nu zit ik op het Christiaan Huygens College. Na mijn school wil ik graag de lerarenopleiding doen, juf worden is mijn droom! Ik houd ervan om creatief bezig te zijn: zingen, tekenen, schilderen en uiteindelijk ook schrijven! Ik had nooit verwacht dat het zo iets moois zou worden, maar je hebt het nu wel in je handen!"

Productinformatie

ISBN: 9789402202960 / 978-94-022-0296-0
Uitgeverij: Boekscout
Verschijning: 25-10-2013
Taal: Nederlands

Genre: Fantasy & Science-fiction

Uitvoering: Paperback
Pagina's: 258
Formaat: 16 x 24 cm
Illustraties: Nee

Inkijk

Geen stem meer, dat scheelt. Een aantal perfecte keien liggen aan de rand van het pad. Misschien iets te perfect. Ik pak een dor takje en tik de steen aan. Er gebeurt niets en ik loop verder. Als het draken waren die bij Bhudev hoorden, waren ze vast zo vermomd. Ik haal mijn schouders op. Ze komen vast wel, en zo niet, dan… dan… Ik schud mijn hoofd en richt me op de weg. Ik had beter een paard kunnen stelen, gaat het door me heen. Dan was ik nu al bijna op de helft. Ik hijs mijn rugzak nog iets hoger. Bijna, bijna ben ik aan de top. Ik zucht en diep in gedachten verzonken voel ik mijn voeten koud worden. Mijn laarzen zijn doorweekt en het valt me nu pas op dat ik door een paar voet sneeuw heen loop. De sneeuwgrens. Even in verwondering merk ik niet hoe ver ik loop en als mijn voet weer op de harde steen komt glijd ik uit. Ik probeer me vast te grijpen aan een paar stenen, maar de grond is te nat en ze raken los. Ik glijd snel naar beneden en bijt mijn kaken op elkaar vanwege de diepe sneeën die in mijn lichaam komen. Ik draai mijn lichaam om en schreeuw als mijn rug open wordt gehaald. Ik probeer met mijn voeten de val te stoppen. De rand van het looppad komt steeds dichterbij en ik grijp met mijn nagels in de grond. Bloed spuit onder mijn vingers vandaan en mijn voeten houden het niet langer. Dan voelt het alsof er niets is dan leegte. Ik open mijn ogen en kijk. Een richel vliegt langs me heen en het duurt even voordat ik besef dat ik van de rand ben afgevallen.