Bekoring en Vertwijfeling
- Auteur
-
Diego L.U. Tuyn
- Uitvoering
- Paperback
- Prijs
- € 25 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
Samenvatting
Diego L.U. Tuyn beschrijft in Bekoring en Vertwijfeling een mix van bedrog, valse beschuldigingen en manipulatie enerzijds; afgewisseld met een verbeten zoektocht naar aandacht en affectie anderzijds. Diego wist deze periode in zijn leven te overleven, dankzij zijn vermogen om te relativeren, zijn sarcasme en zijn cynisme. Wordt zijn luide smeekbede voor eerlijkheid en rechtvaardigheid uiteindelijk verhoord? Een pakkend verhaal over tederheid doorspekt met een ruwe en meedogenloze realiteit.
Over de auteur
"Ik ben altijd op zoek naar nieuwe dingen: de wereld is gewoon een boeiend avontuur met alles erop en eraan. Ik studeerde Rechten en Psychologie. Hierdoor ben ik zeer kritisch en meedogenloos geworden. Mijn motto is: beloven is doen en dat in de meest ruime betekenis. Dat ik daardoor bijtijds zwaar op mijn bek ga, neem ik er met plezier bij. Ondertussen beleefde ik dingen die een ander niet beleefde."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402218831 / 978-94-022-1883-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 21-08-2015
- Taal
- Nederlands
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 336
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"Guido Luyten?", blafte de halfbroer van Boris Karloff mij in het gezicht.
"Fijn dat u zich voorstelt", antwoordde ik hem glimlachend, direct en zonder nadenken.
"Dat is ook toeval, jij hebt precies dezelfde familienaam als ik, homoniemen, weet je wel?", sloeg ik daarna onbehouwen uit mijn nek. "Dat vergemakkelijkt toch de kennismaking, vind je niet?", vroeg ik hem opnieuw glimlachend.
"Het is nu zeker niet het ogenblik voor flauwe grapjes", repliceerde de bullebak vanachter zijn snor en veel te grote bril.
"Kan wel zijn, maar ik weet wel graag met wie ik praat. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Dat is trouwens de eerste regel van de elementaire beleefdheid", ging ik op hetzelfde elan door. "Dat heb ik toch zo op school geleerd en van mijn ouders", sprak ik rustig met mijn duimen over elkaar draaiend.
"Fernand Batteau, eerste inspecteur", zuchtte de bullebak met veel tegenzin. Veel beterschap was er niet op komst, blijkbaar.
"Is dat hier nu een gewoonte geworden en wat is nu de toegevoegde waarde om mensen op zo’n onhebbelijke manier te moeten aanspreken?" vroeg ik eerlijk. "Krijgen jullie daarvoor misschien speciale cursussen?" Ik dacht ondertussen aan een groot, zinkend schip met een gemoustacheerde kapitein aan het roer, alleen en te midden van de grote oceaan, zonder hulp...
"Zo komen we nergens", blafte het zinkend schip in mijn richting.
"Precies. Je maakt het uzelf trouwens ook niet gemakkelijk… Je schip is trouwens al aan het zinken", antwoordde ik hem direct met een diepe en welgemeende sarcastische glimlach.
"Fijn dat u zich voorstelt", antwoordde ik hem glimlachend, direct en zonder nadenken.
"Dat is ook toeval, jij hebt precies dezelfde familienaam als ik, homoniemen, weet je wel?", sloeg ik daarna onbehouwen uit mijn nek. "Dat vergemakkelijkt toch de kennismaking, vind je niet?", vroeg ik hem opnieuw glimlachend.
"Het is nu zeker niet het ogenblik voor flauwe grapjes", repliceerde de bullebak vanachter zijn snor en veel te grote bril.
"Kan wel zijn, maar ik weet wel graag met wie ik praat. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Dat is trouwens de eerste regel van de elementaire beleefdheid", ging ik op hetzelfde elan door. "Dat heb ik toch zo op school geleerd en van mijn ouders", sprak ik rustig met mijn duimen over elkaar draaiend.
"Fernand Batteau, eerste inspecteur", zuchtte de bullebak met veel tegenzin. Veel beterschap was er niet op komst, blijkbaar.
"Is dat hier nu een gewoonte geworden en wat is nu de toegevoegde waarde om mensen op zo’n onhebbelijke manier te moeten aanspreken?" vroeg ik eerlijk. "Krijgen jullie daarvoor misschien speciale cursussen?" Ik dacht ondertussen aan een groot, zinkend schip met een gemoustacheerde kapitein aan het roer, alleen en te midden van de grote oceaan, zonder hulp...
"Zo komen we nergens", blafte het zinkend schip in mijn richting.
"Precies. Je maakt het uzelf trouwens ook niet gemakkelijk… Je schip is trouwens al aan het zinken", antwoordde ik hem direct met een diepe en welgemeende sarcastische glimlach.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek
