Een verhalenbundel om zeker mee op reis te nemen. De personages en toestanden werden knap beschreven en bij het beëindigen van ieder verhaal, wil je meteen verder lezen aan het volgende. Een absolute aanrader!
Samenvatting
Krijt op de ziel bevat zeven verhalen. Ze kunnen vrouwvriendelijk genoemd worden, omdat de meeste vrouwen hier winners zijn, mannen losers. Telkens een andere setting, andere personages in bijzondere relaties, met onderwijs en opvoeding op de achtergrond. De verhalen hebben verrassende plots, veel spanning, behoorlijk wat romantiek, een vleugje erotiek en psychologische schetsen van (ontredderde) mensen in uiteenlopende situaties. Van Malder weet ook te boeien door zijn meeslepende en intrigerende schrijfstijl. Echt een boek voor in de reistas of op het nachttafeltje.
Over de auteur
"Taal is de rode draad in mijn leven. Ik geniet enige bekendheid als dichter-auteur en singer-songwriter. Freelance werk ik als copy-, ghostwriter en journalist. Ik was leraar en daarna verantwoordelijke communicatie voor het stedelijk onderwijs Antwerpen. In die omgeving liet ik me inspireren voor de verhalen in deze bundel. In 1962 won ik een eerste poëzieprijs, in 1967 stond ik met mijn plaatje tweede in de Vlaamse toptien. In 1967 verscheen mijn debuutroman Maïté. Verhalen en gedichten werden gepubliceerd in diverse tijdschriften en er verschenen een tiental dichtbundels."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402225242 / 978-94-022-2524-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 01-04-2016
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 118
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ze was naar zijn kantoortje gegaan, stond er over het bureautje gebogen, las een tekstflard over Pestalozzi en de sociale taak van het onderwijs.
"Je bent wel de hele tijd aan het werk, hé, Sacha", zei ze bewonderend.
"O, dat...", wuifde hij haar belangstelling weg, "...Pestalozzi en al de andere pedagogen kunnen me voor het ogenblik gestolen worden. Nu jij hier bent..."
Ze had zich naar hem toe gekeerd en legde de top van haar wijsvinger op zijn lippen: "Ssst... Niets meer zeggen..."
Ze vleide zich in zijn armen, bood haar lippen aan, voelde zich de eerste vlinder die in het paradijs ontpopte, terwijl hij haar in zijn schaduw opnam en haar meevoerde naar de hoogten waar sporadisch alleen verliefden toegelaten worden. Hun omstrengeling vormde een schril contrast met het tergende geluid van de sirene van de ambulancewagen. Die verdween snel in de verte, dat konden ze duidelijk horen.
Opnieuw rinkelde de telefoon. Sacha verkrampte, maar Hanife hield hem tegen.
"Neen, niet doen, blijf bij mij", verzuchtte ze, "laat maar rinkelen."
Hij aarzelde even, liet zich makkelijk overhalen om in de omarming te volharden. Hanife voerde hem mee richting slaapkamer, naar het grote bed met de bebloemde sprei. Ze duwde tegen zijn schouders, zodat hij languit achterover op het bed viel, en liet zich boven op hem vallen. Haar lippen zochten zijn mond en ze duwde haar buik tegen de zijne. Harder had ze in haar leven nooit geduwd.
"Je bent wel de hele tijd aan het werk, hé, Sacha", zei ze bewonderend.
"O, dat...", wuifde hij haar belangstelling weg, "...Pestalozzi en al de andere pedagogen kunnen me voor het ogenblik gestolen worden. Nu jij hier bent..."
Ze had zich naar hem toe gekeerd en legde de top van haar wijsvinger op zijn lippen: "Ssst... Niets meer zeggen..."
Ze vleide zich in zijn armen, bood haar lippen aan, voelde zich de eerste vlinder die in het paradijs ontpopte, terwijl hij haar in zijn schaduw opnam en haar meevoerde naar de hoogten waar sporadisch alleen verliefden toegelaten worden. Hun omstrengeling vormde een schril contrast met het tergende geluid van de sirene van de ambulancewagen. Die verdween snel in de verte, dat konden ze duidelijk horen.
Opnieuw rinkelde de telefoon. Sacha verkrampte, maar Hanife hield hem tegen.
"Neen, niet doen, blijf bij mij", verzuchtte ze, "laat maar rinkelen."
Hij aarzelde even, liet zich makkelijk overhalen om in de omarming te volharden. Hanife voerde hem mee richting slaapkamer, naar het grote bed met de bebloemde sprei. Ze duwde tegen zijn schouders, zodat hij languit achterover op het bed viel, en liet zich boven op hem vallen. Haar lippen zochten zijn mond en ze duwde haar buik tegen de zijne. Harder had ze in haar leven nooit geduwd.
