Een puur en aangrijpend verhaal over de zoektocht van de schrijver naar zijn moeder en haar gevoelens. Wat bewoog haar in wat zij deed en liet en wat was de invloed van haar gevangenschap in een Jappenkamp daarop. De gevoelens van de schrijver tijdens zijn zoektocht zijn op een bijzonder heldere wijze verwoord onder meer door verwijzingen naar muziekstukken en de emotionele uitwerking daarvan. Kortom een prachtig verhaal in poëtisch proza dat menigeen zal raken.
Samenvatting
Een hartchirurg is voor een medisch congres in Genève. Aldaar herbeleeft hij het verlies van zijn verdronken moeder, twintig jaar daarvoor. Getraumatiseerd in het Japanse kamp Tjihapit in Indië, leek zij emotioneel altijd onbereikbaar. Hij gaat, aanvankelijk onbewust, op zoek naar het emotionele contact met haar. In met muziek en literatuur verweven sferen, ervaart hij, hoe zij met hem in contact was en bleef. Het Familiebrieven Album is belangrijk voor het historisch perspectief van zijn zoektocht. Aan het einde van zijn queeste, die hem over de gehele wereld voert, verwerft hij de bepalende stappen en volgt er een bijzondere ontknoping.
Over de auteur
"In Bandung (Indonesië) zag ik voor het eerst de tropische zon. Ik studeerde aanvankelijk aan het Conservatorium, maar koos vervolgens voor de studie Geneeskunde. De chirurgische training ving aan in Amerika. Echter, de opleiding tot cardio-thoracaal chirurg volgde ik in Utrecht en ik participeerde daar in het harttransplantatieteam. In mijn dissertatie beschreef ik effecten van hersendood op het hart. Ik ben getrouwd met een psychologe, heb drie dochters en werk in het grootste perifere ziekenhuis van Nederland."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461762139 / 978-94-617-6213-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 27-05-2011
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Diversen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 162
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
‘Je weet dat mijn moeder plotsklaps uit mijn leven is verdwenen, een deel van haar is nooit in mijn leven geweest. Ik hoopte altijd dat dat deel nooit volledig uit haar eigen leven was verdwenen, maar ik denk wel dat het nauwelijks nog toegankelijk was voor haar zelf. Haar beeld en wat zij als moeder representeert, is maar eenzijdig in mij gekomen. Daardoor is mijn gevoelsleven nooit volledig ontwikkeld of compleet tot evenwichtige versmelting met mijn rationaliteit gekomen. Ik ben op zoek naar de vervulling van het complete beeld. Jij en Cedric zijn zomaar in mijn leven gestapt en van onmisbaar belang. Als ik in Amerika ben, maak ik alleen een omweg voor bezoek aan mijn familie. Zo zie ik jou ook, als hechte familie, maar ik zie je bovenal als vriendin, verbonden door zielsverwantschap. Jouw spirituele kant heeft een hele diepe indruk op mij gemaakt. Ik zie in jou wat mijn moeder had kunnen doen als ze nog zou leven. Als zij zou leven met de kracht die jij hebt, met de mogelijkheden die jij hebt weten te benutten. Voor een groot deel hou ik van jou, voor een ander deel hou ik van jou vanwege het deel dat ik in mijn moeder miste en in jou zie.’
