Doorheen het leven, doorheen de dood

Als God Almachtig is, waarom lijdt de mens dan zoveel? Is er leven na de dood? Deze en andere belangrijke levensvragen behandelt Marianne Visser van Klaarwater in ‘Doorheen het leven, doorheen de dood’. Mystieke ervaringen tijdens het sterfbed van haar man Roel en van anderen wijzen op het bestaan ervan. Na Roels overlijden plaatst Marianne deze binnen de visie van de wetenschap. Voor een antwoord op de levensvragen raadpleegt ze theologische werken. Ze stelt zichzelf de vraag: Wat beweegt iemand ertoe om nu nog katholiek te worden? Roel wilde nooit iets van de kerk weten totdat... En tenslotte: hoe overleef je ziekte en dood zodat overleven weer gewoon leven wordt?

"Ik schrijf over wat mij raakt in mens en maatschappij. In 2005 verscheen mijn boekje over paus Johannes Paulus II. Ook bied ik een luisterend oor aan anderen. Geloof, hoop en liefde zie ik als een geschenk van God. Mijn man Roel voelde altijd al dat hij naar de aarde gekomen is met een missie. Deze heb ik na zijn overlijden verwoord in mijn boek ‘Doorheen het leven, doorheen de dood’."

Marianne en Roel heb ik mogen leren kennen toen ik rector was van De Tiltenberg. Aan het St. Bonifatius-instituut dat daar gevestigd is, heeft Marianne gestudeerd, nadat zij tot het katholieke geloof was teruggekeerd. Maar De Tiltenberg werd meer dan een plaats van studie. De opleiding werd voor haar en voor haar echtgenoot Roel een geestelijke weg. Dat die studie is ingebed in een geestelijk klimaat waar getijdengebed, Eucharistie, geestelijke vorming en bezinningsdagen deel van uitmaken, heeft aan die geloofsweg mogen bijdragen. (...) Dit boek is ook een getuigenis van een weg naar een nieuwe en diepere verbondenheid met God. Roel kwam tot een ontmoeting met God, van hart tot hart en geleidelijk groeide het verlangen om door de geloofsbelijdenis, het vormsel en de heilige communie in de katholieke kerk te worden ontvangen. Ik zie hem nog in de kapel van De Tiltenberg, broos en stralend tegelijkertijd, toen we hem in de kerk mochten opnemen. In de twee jaar van zijn ziekte stond dus niet de lichamelijke neergang centraal. De ziekte werd een weg naar God, een opgang naar de Voltooiing, naar de ontmoeting met zijn hemelse Vader. Dit boek getuigt van die opgang, die groeiende liefde en verbondenheid met God en van de rol die mensen daarbij hebben mogen spelen, zoals de zalige paus Johannes Paulus II die een grote bron van inspiratie was. Graag wil ik het boek van Marianne aanbevelen. Daarmee maak ik niet al haar woorden, haar ervaring en beleving tot de mijne, maar ik wil er mee uitdrukken dat de brieven die zij Roel geschreven heeft, een inspirerend getuigenis van liefde en verbondenheid vormen dat velen kan inspireren. + Johannes Hendriks tit. bisschop van Arsacal \ hulpbisschop van Haarlem-Amsterdam