Op mijn achttiende verliet ik mijn ouderlijk huis. Met slechts twee plastic zakken met wat kleding ging ik een onzekere toekomst tegemoet. Ik besefte dat iedereen die ik kende nooit meer met mij zou spreken. Dat gold zelfs voor mijn ouders, zussen en broer. Nu, 25 jaar later, krijg ik nog steeds vaak de vraag hoe het is om te leven als Jehovah’s Getuige maar vooral hoe het was toen ik werd geëxcommuniceerd. De strijd, het verdriet, de boosheid, de angst en de pogingen om weer een normaal leven te leiden. Ik moest leren om te leven zonder regels …
When I was eighteen, I left my parental home. Taking only two plastic bags of clothes, I faced an uncertain future. I left realising that no one I knew would ever speak to me again, including my parents, my sisters and my brother. Now, twenty-five years later, I’m still often asked what it’s like to live as a Jehovah’s Witness. In this book I give a detailed look inside that life and reveal the impact of excommunication. I share my struggle, my grief, my anger and my attempts to build a new life. I had to learn to live without rules …
Acclaim for The River of Blue:
"Very recognisable poems. Clear and meaningful. It reads easily and the poems are concise"
"Amazing how the writer expresses very personal experiences and makes them recognisable for everyone, or at least understandable to the reader, even if he has completely different experiences."