Veerle
De geautoriseerde biografie

Veerle Vlaeminckx is een van de allergrootste kunstenaressen van de twintigste eeuw. Ze groeit op in een café in de mijnstreek in België en bereikt uiteindelijk de wereldtop. Haar turbulente leven met huwelijken en scheidingen, haar sociale gevoel en haar muzikale hoogte- en dieptepunten staan centraal in deze biografie, waarvoor haar nabestaanden toestemming hebben gegeven.
Een jong onzeker meisje groeit op tot een wereldster, voor wie geen enkele muzikale uitdaging nog te gek is. Haar hart ligt bij de jazz. Ze werkt met alle groten uit de muziek: Brel, Lennon, Piaff, Callas, Jagger, Sinatra en Dylan. Maar hoe verloopt haar eindeloze zoektocht naar liefde en rust?

Burgering (1967) besteedt veel tijd aan schrijven. Hij was lang journalist en werkt tegenwoordig als communicatie-expert. Naast zijn werk als woordvoerder en crisisdeskundige schrijft hij in zijn vrije tijd verhalen. Daarin kan hij zijn creativiteit veel meer kwijt dan in de persberichten die hij voor zijn beroep moet maken. Lukas werkte een aantal jaar aan het boek Veerle. Eerder publiceerde hij met twee anderen een boek met een politieke analyse van het koningschap van Beatrix.

Aangekomen in Winsterslag ziet Veerle opeens hoe eenvoudig ze in haar jonge jaren geleefd heeft. Ze is ondertussen een dame uit de grote stad geworden, en gebruikt ‘Nederlandse’ woorden. Haar vader, niet op de hoogte van haar komst, is behoorlijk dronken als ze aan het einde van de middag binnenloopt. Thomas is bezig de bar schoon te maken. Vader en zoon schrikken van Veerle, ze is veranderd. Ze draagt een mondaine jurk, ze heeft haar lippen gestift en loopt op kleine maar zeer charmante hakjes. Ze heeft een handtasje – zelden vertoond onder de vrouwen van de mineurs van Winterslag – en op haar hoofd heeft ze een klein koket hoedje. “Je ziet er uit als een hoer,” is de begroeting waarmee Louis zijn dochter verrast. “Ben je ook een hoer geworden?” Veerle barst in tranen uit. Thomas omhelst haar en mompelt dat hun vader erg dronken is. Hij maant zijn vader zich te gedragen, maar die wordt daar alleen maar bozer en meer opgewonden van. Als hij Veerle wil aanvliegen slaat Thomas hem met een lege wijnfles op zijn achterhoofd. Vader Louis is knock-out. “Het gebeurde vaker, in die dagen,” vertelt Thomas. “Als hij door het lint ging dan sloeg ik hem. Te gek voor woorden, maar zo was het ondertussen. Ik maakte schoon, dreef de hele avond de bar en hij zat maar te zuipen. Als ik er niet was, bleef La Corne dicht. Als Louis er niet was, wilden de mensen nog wel eens binnenlopen, tegen mij hadden ze niets.”