Bericht uit het verleden
Deel I
- Auteur
-
Nico Don
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Reviews
- 4,9 / 5 (7 reviews )
- Prijs
- € 22 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen vanaf publicatie
(Nederland en België)
Samenvatting
Verliefd worden op je juf of meester is een bekend fenomeen. Meestal blijft het bij een verliefdheid op afstand. Maar in dit geval wordt deze verliefdheid beantwoord. Het is 1974 het laatste jaar van de basisschool en Niek (13) is tot over zijn oren verliefd op zijn gym juf (26) alleen heeft deze gym juf, die ook nog eens onder een valse naam in Nederland verblijft, hele andere plannen voor Niek in petto. Op een uiterst geraffineerde manier weet zij Niek te bespelen en hem voor haar karretje te spannen. In dit eerste deel wordt verteld wat dat karretje inhield en wat de consequenties waren van deze ongelijke relatie.
Over de auteur
Nico Don (1961) is geboren te Port Harcourt, Nigeria. Na een scheiding in 1999 heeft Nico besloten zijn werk te beperken tot het minimum om zo voldoende tijd vrij te hebben voor zijn dochter. Nu is hij zo’n 20 jaar bij zijn tweede vrouw en alles is in rustiger vaarwater terechtgekomen. Die rust heeft hem doen besluiten zijn jeugdherinneringen eens van zich af te schrijven. Maar toen alles op papier stond, ontstond er een verhaal en dat verhaal heeft geresulteerd in zijn eerste boek, ‘Bericht uit het verleden’.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464036732 / 978-94-640-3673-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 23-10-2020
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 232
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ik keek mijn moeder wat wazig aan en wreef de slaap uit mijn ogen. ‘Spullen?’, zei ik met een slaperige stem.
‘Ja, je weet wel, waar wij het gisteren over gehad hebben.’
Ik wist dat mijn ouders ons gisteren verteld hadden dat wij hier weg moesten, maar dat het vandaag was, was even langs mij heen gegaan. Ik ging rechtop in mijn bed zitten en vroeg: ‘Maar waarom dan?’
‘Het is oorlog,’ zei mijn moeder, ‘en wij moeten hier weg, dat hebben wij jou gisteren nog verteld.’
Ik keek mijn moeder aan en haalde mijn schouders op. Mijn moeder stond op en liep mijn kamer uit. Ik gooide de dekens van mij af, liep naar het raam en keek de tuin in. Inderdaad, in de verte hoorde je knallen en geratel van wat leek op geroffel van machinegeweren. Ik kleedde mij snel om, stopte wat spulletjes waar ik gehecht aan was in een tasje en liep de gang op naar de zitkamer. Normaal gesproken als ik ’s ochtends op de gang liep, hoorde ik uit de zitkamer muziek klinken. Mijn broer zette dan altijd The Beatles op en we gingen dan samen ontbijten terwijl Ocon, onze schoonmaker, de zitkamer aan het aanvegen was. Dit keer hoorde ik geen muziek, maar gepraat van mijn vader.
Ik liep de zitkamer in en zag hoe mijn vader Ocon instructies aan het geven was. Hij stond druk gebarend dingen aan te wijzen, maar ik kon niet volgen wat hij nou allemaal aan Ocon zat uit te leggen. Mijn broer zat inmiddels al aan het ontbijt en mijn moeder zat broodjes te smeren. ‘Voor onderweg’, zei ze toen ik vroeg: waarom zo veel?
Ik schoof aan en begon mijn brood te smeren. Grace, ons kindermeisje, had Jennie op haar arm en zat haar een beetje heen en weer te schommelen om haar rustig te houden.