Ik las De geur van dennen van Tineke Cobbe.
De geur van dennen is het vervolg van De geur van Lavendel.
Mijn ervaringen:
De cover toont een dennenappel op een hand. Dat sluit goed aan bij het onderwerp.
Het voorwoord geeft al inzicht in het verhaal. Vanaf de eerste bladzijde werd ik weer meegenomen het verhaal in.
Emilía is goed uitgewerkt, waardoor je in haar huid kruipt. Het wordt grotendeels vanuit Emilía’s standpunt verteld. Waardoor je het gevoel hebt dat ze je bij de hand meeneemt door haar leven heen. Haar broer Léo blijft een beetje onderbelicht, wat ik deels wel snap. Wat ik wel jammer vind is dat Rik niet wat meer is uitgewerkt, dat had het verhaal wat meer diepgang gegeven mijn inziens.
Ik heb nog veel vragen in me hoofd omtrent Rik en zijn achtergrond.
Het verhaal gaat met sprongen in de tijd vooruit, het is duidelijk aangegeven door middel van het jaartal.
Het verhaal blijft luchtig, waardoor het als een fantasyroman heerlijk wegleest.
De romantiek krijgt ook de nodige ruimte die het nodig heeft.
Het verhaal stopt net op het moment dat er spanning in komt. Nu ben ik benieuwd naar het vervolg, je hebt me nieuwsgierig gemaakt.
De geur van dennen is het vervolg van De geur van Lavendel.
Mijn ervaringen:
De cover toont een dennenappel op een hand. Dat sluit goed aan bij het onderwerp.
Het voorwoord geeft al inzicht in het verhaal. Vanaf de eerste bladzijde werd ik weer meegenomen het verhaal in.
Emilía is goed uitgewerkt, waardoor je in haar huid kruipt. Het wordt grotendeels vanuit Emilía’s standpunt verteld. Waardoor je het gevoel hebt dat ze je bij de hand meeneemt door haar leven heen. Haar broer Léo blijft een beetje onderbelicht, wat ik deels wel snap. Wat ik wel jammer vind is dat Rik niet wat meer is uitgewerkt, dat had het verhaal wat meer diepgang gegeven mijn inziens.
Ik heb nog veel vragen in me hoofd omtrent Rik en zijn achtergrond.
Het verhaal gaat met sprongen in de tijd vooruit, het is duidelijk aangegeven door middel van het jaartal.
Het verhaal blijft luchtig, waardoor het als een fantasyroman heerlijk wegleest.
De romantiek krijgt ook de nodige ruimte die het nodig heeft.
Het verhaal stopt net op het moment dat er spanning in komt. Nu ben ik benieuwd naar het vervolg, je hebt me nieuwsgierig gemaakt.
