Papegaai Storrie, een ware verhalenverteller

Ed de Ree is dood, denkt men. In werkelijkheid heeft hij het proces van ontdoden doorlopen en bevindt hij zich op de dwergplaneet Ceres. Hij krijgt contact met het Studiecentrum Universum Nederland te Dwingeloo en er ontstaat een uitwisseling van informatie. De medewerkers van SUN horen plotseling details over het stervensproces. De sleutel tot het hiernamaals blijkt in handen van elk individu te liggen. In een boeiend verhaal groeien de karakters naar een feestelijk hoogtepunt toe, waarbij voor een van de hoofdpersonen onverwacht de triomfantelijke blijdschap omslaat in vertederende droefenis.

Nadat het SUN-team in Dwingeloo buitenaards leven had ontdekt, vatten Loek en Lonneke het plan op om een levenseindekliniek op te richten met als doelstelling de bewoners binnen een maand te begeleiden naar een vrijwillige levensbeëindiging. Men was immers niet bang meer voor de dood. De eerste bewoners vertellen in Huize Finito elkaar hun beweegredenen waarom zij kiezen voor een vervroegde overstap naar hun eigen gevisualiseerde hiernamaals. Sommigen met optimistisch blijde verwachtingen, een enkeling verbitterd negatief gestemd. Instanties bieden volop medewerking, omdat Huize Finito bijdraagt aan de oplossing van de vergrijzingproblematiek. Idealisme en zakelijk inzicht vormen uiteindelijk een prachtige synthese.

In dit boek worden spelenderwijs nieuwe betekenissen aan begrippen gegeven. Bijvoorbeeld: de eigenaar van een wasserette is een mantelzorger, of een stopcontact is het eindigen van een relatie. Mijn olifantaseren begon op het moment dat er een barst kwam in een langspeelplaat en ik dat muziekstuk noemde. Van stofwisseling is sprake bij het zich omkleden. Er zit soms ook een ondeugende kant aan olifantaseren, bijvoorbeeld: lidwoorden zijn een verzameling namen van het mannelijk geslachtsdeel.