De Dochter van de Duisternis
De Saga van Nordland deel II

Sigrunn Ingunnsdottir is net uit de klauwen van de reisekjämmer van Ogrim ontsnapt, wanneer ze op de hoeve Aswoldson arriveert. Gebrandmerkt als een dievegge wordt ze veroordeeld tot zware landarbeid. Angstvallig probeert ze te verbergen dat ze nog steeds de gave heeft om vuur te laten ontbranden, telkens ze zichzelf pijnigt, maar geheimen hebben de neiging zich te openbaren... Naast het feit dat ze vriendschap en voor het eerst in haar leven een grote verliefdheid ervaart, komt ze ook te weten dat de hoeve een duister geheim herbergt, één dat eens te meer haar wereld op haar kop zal zetten...

Werner Peeters (1972) studeerde in 1999 af als doctor in de wiskunde aan de Universiteit Antwerpen, waar hij tot op heden les geeft. De schrijfmicrobe heeft hem al van jongs af te pakken, en sinds 1998 werkt hij als filmrecensent voor de site DVDInfo, waarvan hij intussen hoofdredacteur is. Hij is getrouwd met Jorrit. De Dochter van de Duisternis is het vervolg op De Dochter van het Licht, zijn debuutroman.


Meer informatie over de auteur en over de Saga van Nordland op http://www.wernerpeeters.be

"Het is een meisje!" opperde de tweede jongste jongen enigszins overbodig, terwijl hij Sigrunn aangaapte.
"Ja, en wat voor een meisje!" voegde de derde eraan toe, met een gluiperige blik.
"Nou en? Ik ben ook een meisje!" wierp de meest androgyne van het gezelschap hen toe, al was het om de twee andere de mond te snoeren.
Het zevende familielid, dat tot nog toe zwijgend de situatie had zitten opnemen, stond op. Het was een rijzige vrouw van om en bij de veertig, met haar haar in een dikke knot. Aan de manier waarop de vier kinderen haar aankeken, kon er geen misverstand over bestaan dat zij de moeder was.
"Het kind heeft honger," zei ze. Meer niet. Sigrunns ogen liepen over van dankbaarheid. Ondanks het feit dat de vrouw dit gewoon als een mededeling had gedebiteerd, en haar niet onmiddellijk een kom soep of zoiets had aangereikt om haar bewering te staven.
"Honger of geen honger, Hedvig, dat geeft haar vooralsnog geen reden om onze kippen te molesteren," bulderde de vader. "Wie een kip steelt, is een kippendief, of het nu een vos of een hongerig kind is. En je weet wat we gewoonlijk met vossen doen."
De jongste van de jongens was kennelijk de dapperste. Hij durfde het aan om Sigrunn te benaderen, én haar redelijk brutaal in de ogen te kijken. Er was iets hards aan de trekken in zijn gelaat, maar ook iets intelligents. Hij scheen haar te bestuderen, en hief zijn hand op om haar gezicht aan te raken.
"Hjalmar, laat dat!" beval de vader. "We weten niet waar ze toe in staat is! Misschien bijt ze je wel..."

De officiële boekvoorstelling van Werner Peeters vindt plaats in café Manger, Prins Leopoldlei 106, Mortsel op zaterdag 21 december van 14:00 tot 17:00 uur. Bij deze bent u van harte uitgenodigd!