De Wereld Achter de Spiegel
Macaber

Alles lijkt in orde te zijn. Veiligheid is teruggekeerd in de levens van Huritt en Felice. Sinds ze zichzelf wisten in te schrijven op de magische kostschool Ildref, heeft hun leven ook niet één keer stilgestaan. Terwijl de twee vrienden zich doorheen lessen in tovenarij en tentamens worstelen, moeten ze eveneens het hoofd zien te bieden tegen hun eigen emoties. Hoe kunnen ze hier echter tijd voor vinden, wanneer de dreiging van een oude vijand boven hun hoofden blijkt te hangen? Huritt ziet het als zijn taak om zijn vriendin tegen elke prijs te beschermen. Zal het hem echter lukken om tegen de monsters van buitenaf te vechten, terwijl hij ook te maken krijgt met de monsters binnenin zichzelf?

Lenno Vranken (Neeroeteren, 21/12/2000) heeft zich altijd een wisselkind gevoeld. Hij zwaait naar ieder dier dat hij tegenkomt, zegt 'sorry' wanneer hij tegen een tafel of stoel botst en gelooft heilig in sprookjes. Hij wilt al zo lang hij zich kan herinneren schrijver worden. Met het verschijnen van dit vijfde deel in zijn jeugdboeken reeks, ziet hij wederom een droom in vervulling komen. Naast schrijven, houdt Lenno zich het liefst bezig met lezen, tekenen, acteren, zingen en het doorspitten van modegeschiedenis. Hij is een enorme fan van de Harry Potter-boeken, Gotische literatuur en oude griezelfilms. Hij begon aan deze serie te schrijven toen hij dertien was. Je kunt Lenno's boeken volgen op Facebook en op Goodreads!

Huritt had wel eens eerder een explosie gezien op zijn thuisplaneet, dus hij was niet zo verrast. Maar alle andere jongeren in het publiek waren duidelijk erg aangedaan en gilden het uit van angst. Ondertussen spatte de robot uit in een mengeling van vuur en paarse lichtflitsen. Ontelbaar veel metalen onderdelen vlogen in het rond en boorden zich als messen in de grond. Als Wief niet achterover was gevallen, was zij nu ongetwijfeld dood geweest. Dat besef zorgde ervoor dat Huritt het gevoel kreeg dat zijn hart werd samengeknepen door een reuze hand. Hij wilde schreeuwen dat Wief moest maken dat ze wegkwam, maar daar was helemaal geen tijd voor. Al snel werden namelijk alle tribunes doorboord met reusachtige stukken van de robot. Als eerste werd de tribune waar Huritt op zat, bestookt met kleine onderdelen. De tribune schokte en iedereen begon te krijsen. Daarna kwam een enorm metalen been op de tribune afgeslingerd. Het been schoot door de lucht als een ronddraaiende frisbee, maar dan met een ongelofelijke snelheid. Nog voordat iedereen het goed en wel kon beseffen, doorboorde het metalen been de tribune waarop Huritt en de helft van de leerlingen van Ildref zaten. De hele constructie schokte en zakte piepend en krakend in elkaar. Alle leerlingen schoten uiteraard onmiddellijk recht en begonnen te dringen om als eerste van de tribune af te geraken. Sommige jongeren wisten op tijd via de drie trappen de tribune te verlaten. Anderen sprongen van de instortende constructie af alsof hun leven ervan afhing (wat achteraf gezien misschien ook wel waar was). Huritt probeerde ook op tijd van de tribune af te geraken. Hij greep Kifoes en Knoetschie stevig beet en schoot recht van zijn stoel.