Memoires van Roeland de Geweldige

Roeland is een bijzondere kater, een vrije kat (zwerver) die op eigen kracht is opgeklommen tot een kat met papieren en een echte naam. Zoiets gaat niet vanzelf. Daar zijn avonturen voor nodig, aanpassingen en... intelligentie. Roeland heeft een taak in dit leven. Een taak voor zijn mensen en de katten om hem heen. Hij probeert, als rustgever en vredelievende held, deze taak naar behoren te vervullen. Roelands verhalen zijn me toevertrouwd in het gesponnen ‘kats’ en heb ik met veel plezier uitgewerkt.

"Ik ben gehuwd, heb een groot gezin en heb weinig tijd gehad voor het schrijven van verhalen. Toch haalden een aantal verhalen de Margriet en zijn er een aantal boeken van mij verschenen. Wekelijks schrijf ik nu een stukje voor senioren, doe ik aan vrijwilligerswerk, schrijf gedichten, en... maak meer tijd voor het schrijven."

...In het Huis van Bewaring (hé nee, ik zou toch hotel zeggen) kwamen in die tijd veel jonge katjes binnen en de mensen verdrongen zich om zo’n diertje hun huis te geven. Nee,dat waren mijn mensen niet en ik trok me lekker terug. De jonge mensenvrouw keek me soms hoofdschuddend aan en net toen ik dacht dat er beslist personeelstekort moest zijn, kwamen er twee mensen naar me kijken. Een Man en een Vrouw! Mijn kleur, mijn geur, precies wat ik zocht! Mijn hokje ging open en ik drukte me al pratend tegen hen aan. Ze kriewelden over mijn kop en het was juist de goede kriewel. "Hij is wel erg groot," zeiden ze boven mij, "en ook al wat ouder." "Ongeveer drie jaar", zei mijn verzorgster, "maar hij is erg lief." Ze gingen eerst nog weg, overleggen natuurlijk, want je verhuurt je niet zomaar aan zo’n bijzondere kat als ik ben. Daar had ik begrip voor. En ook voor het feit dat ze me een paar dagen later kwamen halen. In een auto weliswaar! Ik trilde van angst, maar liet het zo min mogelijk blijken, want daar in mijn hotel was juist mijn paspoort aan mijn personeel uitgereikt. "Hoe wilt u hem noemen ?" "Roeland," zei de Vrouw zonder één moment te aarzelen en toen wist ik meteen dat ik ‘Roeland’ was, altijd geweest trouwens, maar niemand was op het idee gekomen me zo te noemen. Ik heette Roeland, was ook nog eens een Cyperse Europese Korthaar (wat heerlijk al die titels!), had nu een paspoort en kreeg niet alleen de status van Huiskat, maar ik was ook nog eens een Gezelschapsdier! Een Naam en Papieren! Ik voelde me heel blij, maar ook zenuwachtig, want ik wist niet precies wat er van me verwacht werd. En ik wilde het zo graag allemaal goed doen.....